تاثیر تغییرات ناهمواری بستر بر پارامترهای اختلاط آلاینده ها در پیچان رود

درک فرایند پخش، انتقال و اختلاط آلاینده ها، از موضوعات مهم در پایش کیفی منابع آبی به ویژه رودخانه ها است. ضریب پراکندگی طولی، یکی از پارامترهای مهم برای پیش بینی و توصیف فرایند اختلاط و انتقال آلودگی در رودخانه ها است. در این پژوهش، فرایند انتقال و اختلاط آلاینده ها در پیچان رودها به روش آزمایشگاهی بررسی شد. برای این منظور آزمایش های سنجش غلظت ردیاب در یک فلوم آزمایشگاهی که به شکل پیچان رود و متشکل از ۸ قوس بود، برای شرایط هیدرولیکی مختلف و با دو بستر صلب و رسوبی انجام شد. با استفاده از داده های اندازه گیری شده و روش روندیابی، برای بازه های مختلف از مسیر پیچان رود، ضریب پراکندگی طولی برآورد شد. نتایج حاصل از آزمایش ها برای هر دو بستر نشان داد که با افزایش دبی، سرعت انتقال ردیاب افزایش و زمان انتقال ردیاب کاهش یافته است که به دنبال آن مقدار اختلاف بیشینه غلظت ورودی و خروجی از بازه (Cr) در محدوده ۲۱ تا ۱۰۰ درصد، کاهش یافت. نتایج حاکی از آن بود که با ناهموار شدن بستر جریان، مولفه های اختلاط مثل Cr و ضریب اختلاط طولی (DL) افزایش قابل توجهی پیدا می کنند. در شرایط مذکور کمترین مقدار پارامترهای Cr و DL به ترتیب با ۱۰۰ و ۸۵ درصد افزایش مقدار حاصل شد. همچنین بررسی نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزایش طول مسیر پیمایش ردیاب و تعداد قوس ها، پارامترهای اختلاط افزایش یافتند. مقایسه نتایج نشان داد که برای هر دو بستر صلب و رسوبی، در هر بازه با افزایش عدد رینولدز، مقدار ضریب اختلاط طولی افزایش یافتند.

Keywords:

اختلاط , آزمایش ردیاب , ضریب اختلاط طولی , پیچان رود , بستر صلب , بستر رسوبی