سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

رابطه ساختاری پریشانی روان شناختی و معنای زندگی در مردان با واسطه گری احساس تنهایی

Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 122

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_PPLS-9-4_005

Index date: 17 August 2024

رابطه ساختاری پریشانی روان شناختی و معنای زندگی در مردان با واسطه گری احساس تنهایی abstract

اگرچه مطالعات ارتباط دوطرفه ای را از داشتن معنا در زندگی و پریشانی روان شناختی گزارش کرده اند. اما عوامل مختلفی وجود دارند که می توانند در روند پریشانی و داشتن معنا در زندگی مردان تاثیر بگذارند. به همین جهت شناسایی این عامل ها در جهت کاهش پریشانی روان شناختی و جلوگیری از پدیده خودکشی در مردان بسیار مهم است. ازاین رو مطالعه حاضر باهدف بررسی رابطه ساختاری پریشانی روان شناختی و معنای زندگی باواسطه گری احساس تنهایی در مردان انجام شد. طرح پژوهشی توصیفی همبستگی و به شیوه معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل مردان در شهر تبریز بودند که ۲۳۶ نفر از مردان بر اساس نظر کلاین و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار های به کار رفته در این پژوهش شامل پرسشنامه های احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان ، معنای زندگی و پریشانی روان شناختی می باشد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج الگوسازی معادلات ساختاری نشان داد که پریشانی روان شناختی به طور معنادار اثر مستقیم برداشتن معنا در زندگی و احساس تنهایی دارند. همچنین تنهایی هم به صورت مستقیم برداشتن معنا در زندگی و هم به صورت غیرمستقیم بر رابطه پریشانی روان شناختی و معنا در زندگی مردان تاثیر می گذارد. به طور کلی نتایج پژوهش حاکی از آن است که تنهایی می تواند بر پریشانی روان شناختی و داشتن معنا در زندگی مردان تاثیر بگذارند. می توان بیان کرد که رواندرمانی وجودی و افزایش تعاملات اجتماعی در کاهش پریشانی روان شناختی و تنهایی و افزایش معنا در زندگی مردان می شود.

رابطه ساختاری پریشانی روان شناختی و معنای زندگی در مردان با واسطه گری احساس تنهایی Keywords:

پریشانی روانشناختی , احساس تنهایی , معنای زندگی در مردان

رابطه ساختاری پریشانی روان شناختی و معنای زندگی در مردان با واسطه گری احساس تنهایی authors

هامون بابائی

کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز- ایران

عزت اله احمدی

دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران