بازنمایی هویت در زبان نمایشنامه پروین دختر ساسان

پژوهش پیش رو به بررسی بازنمایی هویت در متن نمایشنامه فارسی پروین دختر ساسان نوشته صادق هدایت می پردازد. هدف این پژوهش شناسایی و بررسی نقش زبان در بازنمایی هویت در نمایشنامه های تاریخی فارسی و در پی آن به دست دادن نگاهی زبان شناختی به مسئله هویت در نوشتار نمایشنامه ها و فیلمنامه های فارسی است. اثر مورد مطالعه با توجه به نمایش یک دوره خاص تاریخی، که هویت ایرانی در هشدار از میان رفتن بوده، گزیده شده است. این اثر بر اساس چارچوب نظریه بازنمایی استوارت هال (۱۳۸۶، ۲۰۰۶) مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه های به دست آمده از بررسی اثر نشان می دهد که بازنمایی هویت با توجه به رویکرد ارادی و برساختی بیشترین میزان و رویکرد بازتابی کمترین میزان استفاده را داشته اند. همچنین مشاهده گردید که از میان سویه های هویتی، در این نمایشنامه بیشترین فراوانی مربوط به هویت فردی بود و پس از آن به ترتیب هویت ملی و هویت تاریخی، سویه های بهره برده شده، بوده اند. در این میان نگارنده با موردی برخورد داشت که با هویت آن دوره تاریخی همگون نبود و آن را در یک دسته با نام هویت جعلی دسته بندی کرده است. نگارنده احتمال می دهد که وارد شدن موردهای هویت جعلی در متن به دلیل ناآشنایی نویسنده اثر با زبان، فرهنگ و باورهای مردم آن دوره تاریخی است. همچنین یافته های پژوهش اینگونه می نماید که از میان پارامترهای هویت ساز، به ترتیب بیشترین پارامتر جمله و پس از آن واژه، بند و گروه پارامترهای هویت ساز بوده اند.

Keywords:

استوارت هال , بازنمایی هویت , صادق هدایت , هویت تاریخی , نمایشنامه