تعیین کننده‎ های چندشغله گی در بازار کار هنری: برخی شواهد تجربی از هنرمندان خوش نویس در مشهد

بازار کار هنرمندان با ویژگی های منحصر به فردی هم چون ناامنی شغلی، دستمزد پایین، بی ثباتی درآمد، و غیره شناخته می شود. در مقایسه با نظریه های عمومی متعارف بازار کار در دانش اقتصاد، «چندشغله گی هنرمندان» یکی از متمایزترین این ویژگی ها است. این پژوهش از طریق شناسایی زیرساختارهای بازار کالاها و خدمات هنر (با مرور ادبیات و مصاحبه باز خبرگان محور) و تحلیل داده های تجربی (گردآوری شده با پرسشنامه پژوهشگرساخته) ۳۳ هنرمند خوش نویس در شهر مشهد به دنبال شناسایی تعیین کننده های چندشغله گی هنرمندان است. بدین منظور، برای دست یابی به «یک چهارچوب به خوبی محدودشده» از این تعیین کننده ها، از روش تحلیل واریانس (ANOVA) یک سویه و دوسویه (با کنترل اثر حضور هنرمند در بازار پرمایه) استفاده شده است. از میان ۲۸ زیرساختار بررسی شده، ۹ زیرساختار به عنوان تعیین کننده های چندشغله گی هنرمندان شناسایی شده اند: کپی رایت، دسترسی به اعتبارات، هزینه تاسیس کسب وکار، درآمد روانی، کم شدن کاربرد خوش نویسی، سهم سفارش های دولتی، تفاوت ویژگی های بازار اولیه و ثانویه، نازکی بازار، و سهم نمایشگاه، جشنواره و اکسپو. همان گونه که یافته های تجربی مستند می کنند، نکته کلیدی، «تقاضا انگیخته» بودن اکثر این تعیین کننده ها است. بنابراین، با هدف کاهش چندشغله گی هنرمندان، لازم است هر برنامه ای برای توسعه بازار هنر با تاکید بر توسعه زیرساختارهای جانب تقاضا طراحی شود. به علاوه، توسعه ابزارها و نهادهای مالی مناسب در جهت «تامین مالی توسعه» هنر، بهبود محیط کسب وکار، کاهش موانع ورود به بازار، بهبود مقررات و رویه های انجمن خوش نویسان ایران (در جهت کاهش اصطکاک های بازار کار به نفع اعضاء)، توزیع عادلانه تر تقاضای دولت میان هنرمندان (به نفع شاغلان در بازار همگانی) و برگزاری مستمر اکسپوهای تخصصی می توانند به بهبود وضعیت بازار کار هنرمندان کمک کنند.

تعیین کننده‎ های چندشغله گی در بازار کار هنری: برخی شواهد تجربی از هنرمندان خوش نویس در مشهد Keywords:

اقتصاد فرهنگ , چندشغله گی , زیرساختارها , بازار کار , بازار کالا و خدمات