بررسی رابطه بین سبک های یادگیری و یادگیری خودتنظیمی با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مینودشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های یادگیری و یادگیری خودتنظیمی با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مینودشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، همبستگی و از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر موقعیت، میدانی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر مینودشت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۱۰۷۶ نفر بود. نمونه پژوهش بوسیله نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد و تعداد آن ۲۸۳ نفر بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به دست آمد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه های بهزیستی تحصیلی تومینین-سوینی و همکاران (۲۰۱۲)، یادگیری خودتنظیمی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) و رویکردهای یادگیری میلر و همکاران (۱۹۹۹) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها هم از نرم افزار spss نسخه ۲۵ استفاده شد. یافته ها بیان دارد که بین بهزیستی تحصیلی و متغیرهای پیش بین به ترتیب با مقادیر آزمون (۷۸۵/۰ و ۷۶۳/۰) و سطح معناداری (۰۰۰/۰) با اطمینان ۹۹ درصد و احتمال خطای ۱ درصد رابطه معناداری وجود دارد. به بیان دیگر، بین سبک های یادگیری و یادگیری خودتنظیمی با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر مینودشت رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

سبک های یادگیری , یادگیری خودتنظیمی , بهزیستی تحصیلی.