بررسی عدم مشارکت والدین در تحصیلات فرزندان

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 18

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SEPP23_004

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1403

Abstract:

مشارکت والدین در تحصیلات فرزندان، یک مسئله چند بعدی است که تاثیرات عمیقی بر روند یادگیری و توسعه فردی فرزندان دارد. دراین مقاله، به بررسی علل، پیامدها و راه های مقابله با این امر می پردازیم. عدم حضور فعال والدین در تحصیلات می تواند به تخلفات تحصیلی،کاهش توانمندی های تحصیلی و اجتماعی، افزایش نارضایتی و استرس در فرزندان، و حتی افزایش نرخ ازدواج و مصرف مواد مخدر منجر شود.برای مقابله با این چالش، لازم است روابط والدین و فرزندان تقویت شده و ارتباط موثر بین مدرسه و خانه فراهم شود. همچنین، آموزش هایمتناسب با نیازهای والدین برای افزایش مشارکت آن ها در تحصیلات فرزندان و ایجاد فضایی حمایتی برای آن ها در محیط خانه و مدرسهضروری است. بدون شک، نقش والدین در تحصیلات و توسعه فرزندان بسیار حیاتی است. اما، متاسفانه، عدم مشارکت والدین می تواند تاثیراتعمیقی بر روند یادگیری و پیشرفت تحصیلی فرزندان داشته باشد. این مسئله می تواند از مشکلات اجتماعی تا کاهش عملکرد تحصیلی و ازدواجزودرس ناشی شود.یکی از عوامل مهم در عدم مشارکت والدین، می تواند نبود آگاهی کافی از اهمیت حضور فعال در زمینه تحصیلی باشد.والدینی که از ارتباط و تعامل با مدرسه و فرایند یادگیری فرزندان غافلند، ممکن است نتوانند به طور کامل از فرصت های همکاری با مدرسهبهره مند شوند. این می تواند منجر به عدم توجه به نیازهای تحصیلی فرزندان و از دست دادن فرصت های ارتباطی با مدرسه شود.علاوه بر این،فرآیندهای اجتماعی و خانوادگی نیز می تواند نقشی در مشارکت والدین در تحصیلات داشته باشد. والدینی که به دلایل مختلفی مثل شلوغیزندگی روزمره یا نیاز به کسب درآمد بیشتر، وقت کافی برای مشارکت فعال در تحصیلات فرزندان خود را ندارند، ممکن است به نقاط ضعف دراین زمینه برخورد کنند.پیامدهای عدم مشارکت والدین در تحصیلات فرزندان می تواند شامل اختلالات در روند یادگیری، افزایش احتمال ازدست دادن موفقیت تحصیلی، افزایش رفتارهای مخرب و مشکلات رفتاری، افزایش نارضایتی و استرس در فرزندان، و در نهایت کاهش انگیزه واعتماد به نفس آن ها باشد.برای مقابله با این چالش، لازم است تا والدین با آگاهی بیشتری از اهمیت حضور فعال در تحصیلات فرزندان، بهعملکردهای خود برای ایجاد محیط حمایتی و الهام بخش در خانه توجه کنند. ایجاد ارتباطات مثبت و موثر با مدرسه، مشارکت در فعالیت هایتحصیلی فرزندان، و ارائه حمایت و تشویق مستمر از سوی والدین، می تواند بهبودی قابل توجهی در عملکرد تحصیلی و رشد شخصی فرزندانداشته باشد.

Authors

زهرا بهشتی

کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش تاریخ و فلسفه آموزش پرورش، دانشگاه پیام نور، واحد تهران، ایران

سولماز فرامرزی گروسی

استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور،تهران،ایران