اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد واقعیت گرا بر اضطراب امتحان و تحمل پریشانی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد واقعیت گرا بر اضطراب امتحان و تحمل پریشانی دانش آموزان پایه دهم شهرستان آمل بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بوده و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در پایه دهم شهر آمل در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمندو با توجه به ملاکهای ورود و خروج تعداد ۳۲ نفر از دانش آموزانی که اضطراب امتحان بالاتر و تحمل پریشانی پایین تری داشتند انتخاب شدند و بصورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان و پرسشنامه تحمل پریشانی بود. گروه آزمایش ۸ جلسه درمان مبتنی برپذیرش و تعهد واقعیت گرا را دریافت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل به لحاظ اضطراب امتحان و تحمل پریشانی تفاوت معناداری وجود دارد ( ۰۰۱/۰p>). بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی برپذیرش و تعهد واقعیت گرا برکاهش اضطراب امتحان وافزایش تحمل پریشانی دانش آموزان پایه دهم شهرستان آمل موثر بوده است و می توان از این مداخله بعنوان روشی مناسب دربهبود اضطراب امتحان وتحمل پریشانی بهره برد.

Keywords:

اضطراب امتحان