نقش واسطه ای سازگاری اجتماعی در رابطه بین نظریه ذهن و خودکارآمدی با گرایش به شبکه های مجازی در دانش آموزان تیزهوش
Publish place: Journal of Social Psychology، Vol: 10، Issue: 63
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 11
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPSCH-10-63_005
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1403
Abstract:
هدف پژوهش حاضر نقش واسطه ای سازگاری اجتماعی در رابطه بین نظریه ذهن و خودکارآمدی با گرایش به شبکه های مجازی در دانش آموزان تیزهوش بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی ۳۰۰ دانش آموزان تیزهوش مدرسه سمپاد متوسطه دوم در پایه ۱۱ رشته تحصیلی تجربی در شهر گرگان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند که تعداد ۳۰۰ دانش آموز به روش سرشماری انتخاب شدند و با پرسشنامه گرایش به شبکه های مجازی مجردی و همکاران (۱۳۹۳)، پرسشنامه نظریه ذهن استیرمن (۱۹۹۴)، خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲) و پرسشنامه سازگاری کالیفرنیا (۱۹۵۳) ارزیابی شدند. روش تجزیه و تحلیل از نوع تحلیل مسیر با نرم افزار ۱۸SPSS و ۲۳Amos استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل پژوهش دارای برازش بوده و تایید شد و ۵۸/۰ از واریانس گرایش به شبکه های مجازی توسط نظریه ذهن، خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مورد تبیین قرار گرفت و سازگاری اجتماعی در رابطه ی بین نظریه ذهن با گرایش به شبکه های مجازی نقش واسطه ای دارا بود. تغییرات گرایش به فضای مجازی بر مبنای مستقیم نظریه ذهن و خودکارآمدی و غیرمستقیم سازگاری اجتماعی در دانش آموزان تیزهوش قابل تبیین است و این پژوهش تلویحات کاربردی برای مشاوران مدارس دارا می باشد. نتایج نشان داد، مدل پژوهش دارای برازش بوده و تایید شد و ۵۸/۰ از واریانس گرایش به شبکه های مجازی توسط نظریه ذهن، خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مورد تبیین قرار گرفت و سازگاری اجتماعی در رابطه ی بین نظریه ذهن با گرایش به شبکه های مجازی نقش واسطه ای دارا بود. تغییرات گرایش به فضای مجازی بر مبنای مستقیم نظریه ذهن و خودکارآمدی و غیرمستقیم سازگاری اجتماعی در دانش آموزان تیزهوش قابل تبیین است و این پژوهش تلویحات کاربردی برای مشاوران مدارس دارا می باشد.
Keywords:
سازگاری اجتماعی# نظریه ذهن#خودکارآمدی# گرایش به شبکه های مجازی# دانش آموزان تیزهوش
Authors
علیرضا سنگانی
جوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
بهنام مکوندی
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
پرویز عسگری
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.