پیش بینی کیفیت زندگی، مسئولیت پذیری و رفتار اجتماعی انتظاری براساس استفاده از شبکه ها و رسانه های اجتماعی در جوانان (پیک چهارم شیوع کرونا)

دوران انقلاب فن آوری و افزوده شدن اینترنت، به ویژه رسانه های اجتماعی، در ابعاد زندگی روزمره جوامع و دانشجویان، واقعیت جدیدی ایجاد کرده است. این واقعیت جدید بدون شک تاثیرات کلی را بر ما تحمیل می کند. استفاده از رسانه های اجتماعی همه مناطق و جوامع را تحت تاثیر قرار داده است و دارای اثرات مثبت و منفی است. هدف این پژوهش، پیش بینی کیفیت زندگی؛ مسئولیت-پذیری و رفتاراجتماعی انتظاری براساس استفاده از شبکه ها و رسانه های اجتماعی در جوانان، بود. جامعه پژوهش، جوانان (۳۰-۱۸ سال) شهرستان مراغه در سال ۱۳۹۹ (پیک چهارم شیوع کرونا) و حجم نمونه، ۳۸۱ نفر با استفاده از جدول مورگان تخمین زده شد. به دلیل پیش بینی احتمال جمع آوری اطلاعات نامعتبر ۵ درصد به حجم نمونه، اضافه شد و نمونه نهایی ۳۸۴ نفر بود. افراد با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه های شبکه ها و رسانه های اجتماعی جهانبانی(۱۳۹۷)، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانیWHOQOL-BREF(۱۹۹۶)، مسئولیت پذیری روانشناختی کالیفرنیا (۱۹۸۷) و رفتارهای اجتماعی انتظاری ASBQ (۲۰۰۳) بود. یافته های حاصل از بررسی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی نشان داد، براساس استفاده از شبکه ها و رسانه های اجتماعی؛ کیفیت زندگی، مسئولیت پذیری و رفتار اجتماعی انتظاری جوانان قابل پیش بینی بود. براساس نتایج بدست آمده، در حال حاضر با توجه به زیرساخت ها و سرمایه گذاری های انجام شده، استفاده از شبکه ها و رسانه های اجتماعی برای ترویج و اشاعه فرهنگ مسئولیت پذیری، تغییر رفتاراجتماعی و ارتقای ابعاد کیفیت زندگی ابزار مطمئن و کافی نمی باشد و نمی توان برای آموزش این مفاهیم به شبکه ها و رسانه های اجتماعی اکتفا کرد. برای پاسداری از نیروی عظیم جوانان و بهره گیری مناسب از پتانسیل آنان به عنوان آینده سازان کشور، ارتقای سواد رسانه ای در جامعه و آموزش استفاده صحیح، آگاهانه و فعالانه از شبکه ها و رسانه های اجتماعی توصیه می شود. بنابرین باید برای سیاستگذاری و مدیریت برنامه های آموزشی از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی در سازمان ها، برنامه ریزی مناسب صورت گیرد.