طراحی مدل کاهش بطالت اجتماعی در جوامع و سازمان های مدرن فناورمحور و دورکار با رویکرد ارتقاء بهره وری

این پژوهش با هدف بررسی ابعاد، مولفه ها و شاخص های بطالت اجتماعی و درنهایت صحت معیارهای شناسایی شده در قالب تبیین مدلی اکتشافی برای کاهش بطالت اجتماعی در سازمان های فناورمحور و مانوس با دورکاری هم راستا با ارتقاء بهره وری انجام شد. این پژوهش از منظر نوع توصیفی و از منظر روش شناسی کاربردی محسوب می گردد و با استفاده از روش آمیخته (کیفی-کمی) به انجام رسید که استخراج ۵ بعد اصلی از ۱۶ مولفه و ۵۱ شاخص در بخش کیفی با استفاده از تحلیل محتوا مصاحبه با ۲۰ نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی در حوزه بطالت اجتماعی صورت گرفت و برای دستیابی به الگو در بخش کمی از روش مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) و مضافا پرسشنامه استفاده شد. پژوهش حاضر به لحاظ زمانی در مقطع ۱۸ ماهه تدوین شد و به تحلیل داده های کمی و کیفی پرداخت. جامعه آماری در بخش کمی، کارشناسان ارشد شرکت خدمات انفورماتیک بازوی فناوری الکترونیک بانک مرکزی بودند. در تجزیه وتحلیل داده های کیفی از نرم افزار Maxqda و در تجزیه وتحلیل داده های بخش کمی حاصله از ۹۶ پرسشنامه، از نرم افزارهای SPSS و PLS و تحلیل مسیر، رگرسیون و معادلات ساختاری استفاده شد. تحلیل داده های کیفی و کمی پژوهش دستیابی به ۵ بعد سازمانی، رفتاری، نظام های مدیریتی، فرهنگی و اهداف /استراتژی بود که طی تحلیل های صورت گرفته متغیر سازمانی به عنوان متغیر مستقل، متغیر اهداف / استراتژی به عنوان متغیر وابسته، متغیر نظام های مدیریتی به عنوان متغیر میانجی و درنهایت متغیرهای رفتاری و فرهنگی به عنوان متغیرهای رابط شناسایی شدند. مدل حاصله از تحلیل ISM و استفاده از تحلیل میک مک نیز منتج به ارائه مدلی ۳ سطحی بود که بعد سازمان تاثیرگذارترین و بعد اهداف / استراتژی به عنوان تاثیرپذیرترین بعد شناخته شد. بهره گیری از نتایج مدل اکتشافی این پژوهش می تواند به صورت عملی منتج به کاهش بطالت اجتماعی در سازمان های فناورمحور و متاثر از سازوکارهای دورکاری شده و درعین حال ارتقاء بهره وری در این سازمان ها را به همراه داشته باشد.

Keywords:

بطالت اجتماعی , بهره وری , سازمان فناورمحور , دورکاری.