نقش شبکه های اجتماعی در پیشرفت تحصیلی و علاقه مندی به تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش شبکه های اجتماعی در پیشرفت تحصیلی و علاقه مندی به تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی برحسب نوع داده، کمی و برحسب زمان گردآوری داده، مقطعی و برحسب روش گردآوری داده ها و یا ماهیت و روش پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه ۱۲ شهر تهران که تعداد ۳۰۳ نفر از آن ها از طریق روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های موردنیاز از پرسشنامه های استاندارد پرسشنامه شبکه اجتماعی مجازی نامداری (۱۳۹۴)، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴)، علاقه مندی به ادامه تحصیل هاشمی پور و همکاران(۱۳۹۰) استفاده شد. به منظور محاسبه روایی از روایی محتوایی و سازه و به منظور محاسبه پایایی از ضریب آلفای کرون باخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شد که نتایج بیان گر روا و پایا بودن پرسشنامه های پژوهش بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با نرم افزار SPSS-V.۲۳) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که شبکه های اجتماعی در پیشرفت تحصیلی و علاقه مندی به تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی، نقش دارد.

Keywords:

Social Networks , Academic Progress , Interest in Lessons , Elementary Students , شبکه های اجتماعی , پیشرفت تحصیلی , علاقه مندی به تحصیل , دانش آموزان ابتدایی