واکاوی مولفه های به کارگیری منابع با رویکرد مدیریت ریسک: مطالعه با رویکرد نظریه رویشی

مدیریت ریسک یکی از راه کارهای سازمان ها برای مقابله با نااطمینانی در محیط کسب وکار است که نقش موثری در استفاده از منابع و همچنین حفظ و ارتقای کارایی و اثربخشی و در نتیجه، بهبود عملکرد سازمان دارد. هدف این پژوهش، واکاوی مولفه های به کارگیری منابع با رویکرد مدیریت ریسک با بهره گیری از نظریه رویشی (داده بنیاد) می باشد. به جهت جمع آوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختار یافته استفاده شد که مصاحبه شوندگان شامل مدیران و کارشناسان یکی از شرکت های فعال در صنعت مس بوده و به صورت هدفمند انتخاب شدند. به منظور مدل سازی از نسخه اشتراوس و کوربین در رویکرد رویشی استفاده شد.در این فرایند، ۶۰ مفهوم و ۲۱ مقوله ایجاد شده و در غالب ۶ محور تئوری رویشی گروه بندی شدند. در بخش اعتبارسنجی کمی مدل،از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد.پرسشنامه هایی تدوین شده و روایی و پایایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. برای سنجش روایی از روایی محتوا، واگرا و همگرا و برای پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شده و تایید شدند.نمونه آماری مدیران و کارشناسان شرکت مورد مطالعه بوده که تعداد ایشان بالغ بر ۸۲ نفر بوده و بر این اساس نمونه گیری انجام نشده و تمام شماری شده است. بر اساس تحلیل داده های پرسشنامه، با توجه به عدم نرمال بودن توزیع داده ها، از روش حداقل مربعات جزیی به کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس ۳،مدل تحقیق آزمون شده و مورد تایید قرار گرفت.

واکاوی مولفه های به کارگیری منابع با رویکرد مدیریت ریسک: مطالعه با رویکرد نظریه رویشی Keywords:

به کارگیری منابع , مدیریت ریسک , نظریه رویشی , صنعت مس