مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و حساسیت زدایی با حرکات چشم بر خودتنظیمی و اختلال استرس پس از ضربه در دانش آموزان متوسطه

این پژوهش به مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر خودتنظیمی و اختلال استرس پس از ضربه در دانش آموزان پرداخته است. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری و نمونه گیری دردسترس بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دوره اول و دوم متوسطه شهرستان سرپل ذهاب بود . پس از اجرای مقیاس شهروندی اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی(Mississippi scale for PTSD, keane, Cadell& Taylor,۱۹۹۸) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد (Bouffard, Boisvert, Vezeau & Larouche ,۱۹۹۵) تعداد ۴۵ نفر دانش آموز، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه ۱۵ تایی، شامل ۲ گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند . گروه آزمایش اول به مدت ۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و گروه آزمایشی دوم به مدت ۸ جلسه ۲ساعته تحت مداخله ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، قرار گرفتند. هر سه گروه ۶۰ روز بعد مجددا پیگیری شدند. داده¬ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی ال-اس-دی تجزیه و تحلیل شد. یافته ¬ها نشان داد که هر دو روش درمانی فوق می توانند خودتنظیمی و اختلال استرس پس از سانحه را در پس آزمون و پیگیری بهبود بخشند (۰۵/۰ P<).

مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و حساسیت زدایی با حرکات چشم بر خودتنظیمی و اختلال استرس پس از ضربه در دانش آموزان متوسطه Keywords:

ذهن آگاهی , حساسیت زدایی با حرکات چشم , خودتنظیمی , اختلال استرس پس از ضربه , دانش آموزان متوسطه