وارسی بازنمایی های “ خود- موضوع” والدین در فرهنگ ایرانی

هدف این پژوهش، وارسی الگوهای شاخص روابط موضوعی والدین ایرانی، برمبنای دیدگاه روابط موضوعی بود. در این پژوهش کیفی، ارزیابی با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، در مورد ۱۵ نفر انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه بالینی جمع اوری و با روش تحلیل بن مایه تحلیل شد. برای تایید دقت و صحت داده ها از چهار معیار قابلیت اعتبار، قابلیت اطمینان، قابلیت تاییدپذیری و قابلیت انتقال و روش سه سویه سازی استفاده شد. با تحلیل داده ها سه بن مایه فراگیر خود، دیگری و ارتباط (۶ بن مایە سازماندهنده و ۳۳ بنمایە پایه) به دست امد. بنمایه های فراگیر براساس دیدگاه روابط موضوعی که تاکید دارد تجارب فرد با نخستین مراقبان در دوران کودکی درونی شده است و در روابط بعدی فرد تکرار می شوند، قابل تبیین هستند و والدین، در رابطە با فرزندانشان این تجارب را به صورت ناهشیار تکرار می کنند. یافته های این پژوهش بر این تاکید دارند که تعارض های والدین با فرزندانشان را نمی توان صرفا براساس روابط کنونی انها تببین کرد و ریشە این مشکلات را باید در بازنمایی هایخود- موضوع ردیابی کرد.

Keywords:

روابط موضوعی