ارزیابی ریسک محیط زیستی واحد یوتیلیتی فازهای ۱۵ و ۱۶ منطقه پارس جنوبی با استفاده از روش EFMEA

این تحقیق با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک های محیط زیستی در مرحله ساختمانی واحد یوتیلیتی فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی به انجام رسیده است. پس از شناسایی فعالیت ها و فرایندها در ساخت واحد یوتیلیتی، میزان آلاینده های گازی,CO ,NOX ,SO۲  H۲S و ذرات معلق در خروجی دودکش دیزل ژنراتورها و میزان صوت در ایستگاه های مورد نظر، اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داده است که غلظت آلاینده های هوا مانند CO و NOX در برخی از ایستگاه های نمونه برداری شده در مقایسه با مقادیر استاندارد بالاتر است. اندازه گیری میزان صوت در ایستگاه های نمونه برداری شده، همچنین نشان داد که شدت صوت در این ایستگاه ها بالاتر از حد استاندارد است. جنبه های محیط زیستی با روش «تجزیه و تحلیل حالات شکست و آثار آن بر محیط زیست EFMEA(۱)» شناسایی و ارزیابی شدند و عدد اولویت ریسک از حاصل ضرب سه مشخصه شدت در احتمال وقوع در گستره آلودگی یا امکان بازیافت، محاسبه شد. ۱۴۷ ریسک محیط زیستی در ساخت واحد یوتیلیتی مورد شناسایی قرار گرفت که ۲۰ درصد از جنبه ها در سطح ریسک پایین، ۶۲ درصد از جنبه ها در سطح ریسک متوسط و ۱۸ درصد از جنبه ها در سطح ریسک بالا هستند. بالاترین عدد اولویت ریسک، ۲۱۰ و مربوط به ذخیره سازی گاز H۲S در فاز ۹ و ۱۰ و پس از آن شرایط اضطراری با عدد اولویت ریسک ۱۶۰ است. از اقدام های اصلاحی پیشنهادی، استفاده از سیستم هشدار، زمان بالا رفتن غلظت گاز H۲S و انجام مانورهای آزمایشی در فعالیت ذخیره سازی گاز H۲S است. از دیگر اقدام های اصلاحی پیشنهادی برای جلوگیری از اتلاف منابع، بازرسی مداوم از کلیه تجهیزات و شناسایی نقاط تلفات مصرف انرژی و مواد است.

Keywords:

Risk Assessment , Utility unit , Risk priority number , South pars phases ۱۵ and ۱۶ , Environmental failure mode and effect analysis