بهره مندی از مدل تصمیم گیری چندمعیاره TOPSIS در ارزیابی پیامدهای محیطزیستی پالایشگاه های نفت (مطالعه موردی: پالایشگاه نفت فوق سنگین خوزستان)

یکی از شاخصهای مهم اجرایی در کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه در خصوص مدیریت محیطزیستی استفاده از روش ارزیابی پیامدهای محیطزیستی (EIA) بهعنوان ابزار مهم مدیریتی در مطالعات محیطزیستی و کاهش آثار پروژه های صنعتی و رعایت اهداف توسعه پایدار است. در همین راستا پالایشگاه نفت فوق سنگین خوزستان در ۷ کیلومتری شمال شهر آبادان در استان خوزستان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شد. در این پژوهش، در ارزیابی پیامدهای محیطزیستی از روش دلفی و مدل TOPSIS از مدل های تصمیمگیری چندمعیاره استفاده شد. مزیتTOPSIS  در ارزیابی آثار محیطزیستی، رتبه بندی آثار مثبت و منفی با استفاده از معیارهای متفاوت است. روش مناسب ارزیابی باید دارای معیارها و دستورالعمل هایی برای تعیین و درجه بندی شدت، دامنه و ... باشد. با استفاده از این روش در ارزیابی آثار محیطزیستی می توان گزینه (اثرات حاصل طرحی خاص) را براساس بی نهایت شاخص رتبه بندی کرد. دقت بالا و توانایی استفاده از نرم افزارهای صفحه گسترده از دیگر مزایای این روش هستند. تحقیق حاضر گامی بهمنظور معرفی روش های جدید ارزیابی آثار محیطزیستی و امکان کاربرد آن در فرایند EIA در ایران است.

Keywords:

ارزیابی پیامدهای محیطزیستی , پالایشگاه نفت , تصمیم گیری چندمعیاره , TOPSIS