ارزیابی توان اکولوژیک به منظور تعیین کاربری اکوتوریسم با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره Fuzzy-AHP و ANP (مطالعه موردی: شهرستان خنداب)

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تناسب اراضی شهرستان خنداب جهت کاربری اکوتوریسم انجام شد. در این راستا پس از انجام مطالعات پایه از معیارهای خاک، اقلیم، فیزیوگرافی و پوشش گیاهی استفاده شد. همچنین معیارها با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره فازی FUZZY- AHP باکلی و  ANPوزن دهی شدند. سپس مدل اکولوژیکی توان منطقه برای اولویت بندی کاربری اکوتوریسم (تفرج متمرکز و تفرج گسترده) بعد از بررسی مدل اکولوژیک مخدوم، با استفاده از مدلWLC  تهیه و در سه طبقه برای منطقه ارایه شد. مقایسه مساحت طبقات کاربری اکوتوریسم (تفرج متمرکز و گسترده) به هر دو روش FAHP باکلی و ANP نشان می دهد که به روش FAHP باکلی، ۲۸% و ۲۹% و به روش ANP، ۲۶% و ۲۷% از مساحت منطقه به ترتیب برای تفرج متمرکز و گسترده مناسب است. به طور کلی، از کل مساحت منطقه ۶۷% به روش FAHP باکلی و۷۱% به روش ANP برای تفرج متمرکز و ۶۸% به روش FAHP باکلی و۷۲% به روش ANP برای تفرج گسترده مطلوب است. در نهایت، این نتیجه حاصل می شود که بیشتر سطح منطقه شرایط مناسب برای توسعه هر دو تفرج متمرکز و گسترده را دارد، اما بهترین نوع کاربری توریستی در منطقه تفرج گسترده است. همچنین بیشتر قسمت های شرق و جنوب منطقه و بخش های کمی از شمال و غرب منطقه دارای پتانسیل مناسب برای هر دو نوع تفرج است.

Keywords:

اکوتوریسم , ارزیابی تناسب اراضی , ANP , FAHP , سیستم اطلاعات جغرافیایی , شهرستان خنداب