برآورد ارزش تفرجی پارک جنگلی سرخه حصار با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مقایسه آن با برآورد های مشابه در ایران

ارزش گذاری اقتصادی را می توان راه کاری موثر در هر چه بهتر ساختن سیاست های محیط زیستی دانست. این سیستم ها ساز و کار لازم برای افزایش رفاه بشر را فراهم می آورند. بنابراین، کمی نمودن این منابع از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه به برآورد ارزش تفرجی پارک جنگلی سرخه حصار در استان تهران با تکمیل۲۳۰ پرسش نامه انتخاب دوگانه در سال ۱۳۹۲ می پردازد و عوامل موثر بر ترجیحات عمومی افراد را بررسی می نماید. در این پژوهش، با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مدل رگرسیونی لوجیت، تمایل به پرداخت افراد جهت استفاده تفرجی و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته است و بر اساس روش حداکثر راستنمایی ضرایب پارامترهای این مدل برآورد شده اند. متغیرهای مبلغ پیشنهادی، درآمد ماهیانه خانواده، سطح تحصیلات، میزان رضایت، سن، تمایل جهت بازدید مجدد و فصل بهار و تابستان اثر معناداری بر تمایل به پرداخت افراد جهت استفاده تفرجی از این پارک داشته اند. معناداری سه متغیر مبلغ پیشنهادی، درآمد ماهیانه خانواده و سطح تحصیلات، مشابه با یافته های مطالعات انجام شده در سایر پارک های جنگلی کشور است. میزان تمایل به پرداخت جهت تفریح در پارک جنگلی سرخه حصار برای هر فرد در هر بازدید، ۵۳/۲۱۶۸ ریال به دست آمد. این میزان در مقایسه با سایر پارک های جنگلی گروه شاهد به میزان قابل توجهی پایین تر است. تفاوت جذابیت های این پارک ها، موجب اختلاف چشم گیر تمایل به پرداخت جهت استفاده تفرجی آن ها شده است. معناداری متغیر سن در مطالعه حاضر بر خلاف نتایج حاصل از مطالعات سایر پارک ها نشان می دهد که افراد بازدیدکننده با سن بیشتر نیز به دلیل بالا بودن جذابیت های پارک های جنگلی گروه شاهد مانند افراد جوان تر، تمایل به پرداخت دارند. لازم به توضیح است که روش مورد استفاده برای برآورد ارزش تفرجی پارک جنگلی سرخه حصار مشابه با روش برآوردی سایر مطالعات ذکر شده است.

Keywords:

ارزش گذاری مشروط , مدل لوجیت , پارک جنگلی سرخه حصار