اولویت بندی گزینه های تفکیک زباله از مبدا با استفاده از روش تاپسیس (مطالعه موردی، شهرک شهید رجایی شهر تهران)

جوامع امروزی با رشد شهرنشینی مواجه هستند که این موضوع سبب ایجاد مشکلات و بحران های فراوانی در محیط زیست شده است. یکی از بحران های پیش رو، افزایش زباله به ویژه در جوامع شهری است که اهمیت مدیریت پسماند را بیش از پیش افزایش داده است. از منظر برنامه ریزان شهری و پژوهشگران، راهکار تفکیک زباله از مبدا بیش از سایر راهکارها مورد توجه قرار گرفته است، به گونه ای که گزینه ها و راه کارهای متنوعی برای تفکیک زباله از مبدا در مقالات، گزارش ها و پژوهش های متعدد ارائه شده است. بخشی از این راهکارها در عمل با شکست مواجه شده اند و برخی علی رغم بازدهی کم هنوز هم در حال اجرا هستند. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر، اولویت بندی گزینه های تفکیک زباله از مبدا با توجه به راهکارهای موجود در پژوهش های انجام شده در این حوزه است. جامعه آماری تحقیق حاضر را شهروندان شهرک مسکونی شهید رجایی در شهر تهران تشکیل می دهند. بر اساس جدول گرجسی و مورگان، حجم نمونه ۲۷۸ خانوار تعیین شد و نمونه گیری نیز به روش تصادفی ساده انجام گرفت و جمع آوری داده ها به کمک پرسشنامه انجام گرفت. گزینه ها با استفاده از روش نزدیکی به راه حل ایده آل (TOPSIS) اولویت بندی شدند. بر اساس اولویت های به دست آمده تحلیل هایی ارائه شده است که می تواند مدیران بخش شهری را در برنامه ریزی بهتر یاری نماید. نتایج پژوهش نشان می دهد در منطقه جغرافیایی موردمطالعه روش های تشویقی که منافع مادی بیشتری برای شهروندان به همراه دارند از ارجحیت بیشتری برخوردار هستند.

Keywords:

تفکیک از مبدا , مدیریت پسماند , برنامه ریزی چند معیاره , تاپسیس