بررسی تاثیر نانو ذرات کامپوزیتی سیلیکا/هیدروکسید منیزیم بر روی خواص خمشی نانو کامپوزیت های پلیمری

با توجه به ویژگی های مطلوب و خواص مکانیکی ضعیف پلی استر؛ استفاده از نانو ذرات، یکی از پرکاربردترین راه کارها در زمینه ی تقویت خواص مکانیکی پلی استر شناخته می شود اما مواردی همچون؛ هزینه ی سنتز و انباشت نانو ذراتی با استحکام بالا، این فرایند را دچار چالش های بزرگی نموده است. لذا در مطالعه ی حاضر، با استفاده از روش سنتز سبز که روشی نوظهور در زمینه نانو کامپوزیت ها به شمار می آید، نانو ذراتی با کیفیت سطح مطلوب از عصاره ی لیمو سنتز شدند. ساختار نانو تقویت کننده ها به صورت کامپوزیتی و متشکل از نانو ذرات سیلیکا در کنار نانو پوسته های هیدروکسید منیزیم می باشند تا خواصی مطلوب از هر دو نانو ماده بدست آید. در این تحقیق خواص خمشی نانو کامپوزیت های مبتنی بر پلی استر، با افزودن سه درصد وزنی از این نانو ذرات (۰.۲۵%، ۰.۵% و ۰.۷۵%) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور اعتبار سنجی بلوری نانو ذرات، از تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی روبشی و الگوهای پراش اشعه ایکس استفاده شد. نتایج آزمون خمش بیان کرد که استفاده از این نانو ذرات در ۰.۲۵ درصد وزنی، استحکام و مدول خمشی را به ترتیب ۴۸% و ۴۷% افزایش می دهد. همچنین مشخص شد که با افزایش درصد وزنی نانو ذرات، استحکام خمشی به دلیل انباشت نانو مواد و از بین رفتن پیوندهای عرضی پلیمر، به ۴۰% تقلیل می یابد.

Keywords:

نانو کامپوزیت پلیمری , نانو ذرات کامپوزیتی , سیلیکا , هیدروکسید منیزیم , سنتز سبز , خواص خمشی