مداخله ای در اضطراب امتحان نوجوانان: اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (مبتنی بر آموزش مهارتها) بر کاهش نشانگان خشم

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مهارتهای رفتاردرمانی دیالکتیکی (مبتنی بر آموزش مهارت ها) بر کاهش نشانگان خشم نوجوانان دوره اول متوسطه دارای اضطراب امتحان بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل نوجوانان پسر بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر (هر گروه ۱۵ نفر) بودند که با روش نمونه گیری دردسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون (۱۹۷۵) و پرسشنامه خشم کودکان نلسون و همکاران(۲۰۰۰) بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه یک ساعته تحت رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. درپایان جلسات پس آزمون به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تک متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که مهارتهای رفتار درمانی دیالکتیکی (مبتنی بر آموزش مهارت ها) بر کاهش نشانگان خشم نوجوانان دارای اضطراب امتحان در مرحله پسآزمون تاثیرگذار بوده است.

Keywords:

اضطراب امتحان , رفتاردرمانی دیالکتیکی , نشانگان خشم