اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تعارض والد- فرزند، استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر اهواز

هدف این پژوهش اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تعارض والد- فرزند، استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلیبود. مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر اهواز در سال ۱۴۰۱ بودند. در مجموع ۳۰ نفر به روش نمونه گیریهدفمند از طریق غربالگری انتخاب و وارد مطالعه شدند. نمونه انتخاب شده به دو گروه (هر گروه ۱۵ نمونه که به طور تصادفی انتخاب شدند) تقسیم شدند. یکی از گروه ها، گروه دیگر گروه آزمایش بود که درمان را در هشت جلسه نود دقیقه ای هفتگی دریافت کردند و گروه دیگر که گروه کنترل بود هیچ مداخله ای دریافت نکردند. شرکت کنندگان قبل، بعد و یک ماه پس از اجرای مداخله، پرسشنامه تعارض والد- فرزند، استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس(آنکوا) و نرم افزار SPSS۲۴ مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که بعد از مداخله، در گروه آزمایشی میزان تعارض والد- فرزند، خودکارآمدی تحصیلی، استرس تحصیلی کاهش معناداری داشتند(.(p <۰/۰۵

Keywords:

درمان پذیرش و تعهد , تعارض والد- فرزند , استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموزان دختر شهر اهواز.