آموزش تلفیقی(مبتنی بر آموزش مجازی و آموزش حضوری) و نقش آن در یادگیری دانش آموزان

مفهوم آموزش دیگر مثل گذشته با خودکار و کاغذ و حفظ کردن مطالب همراه نیست. امروزه استفاده از فناوری در آموزش، روش آموزش را تغییر داده و نتیجه آن نیز ظهور روش های تدریس فناوری محور و مدل های یادگیری تلفیقی بوده است. از آنجا که فناوری های آموزشی به شدت رشد کرده اند و استفاده از فناوری در تدریس به رسمیت شناخته شده است، سبک های تدریس به سمت آموزش تلفیقی تکامل یافته اند و این جریان، دستاورهای شایان توجهی برای معلمان به همراه داشته است. یادگیری تلفیقی جدیدترین برنامه آموزشی در نظام های آموزشی، به منظور تاثیرگذاری در کلاس های درس است. از مدرسه ها گرفته تا دانشگاه ها، از این برنامه آموزشی برای کنار هم قرار دادن دنیای دیجیتال و تدریس کلاسی استفاده می کنند. در یادگیری تلفیقی معلم و دانش آموزان کلاس درس را به صورت حضوری برگزار می کنند. معلم کلاس را مدیریت می کند و کنترل کاملی روی مکان، زمان، مسیر و سرعت تدریس دارد. از فناوری (معمولا رایانه ها یا تبلت ها) در این روش به عنوان راهی برای ایجاد تعامل بیشتر در کلاس استفاده می شود. به نظر می رسد این شیوه به دلیل بهره مندی از مزایای آموزش الکترونیکی و نیز حضوری بتوان بر عملکرد تحصیلی تاثیر مثبتی بگذارد و زمینه بهبود یادگیری دانش آموزان را فراهم نماید. در این روش، آموزش نسبت به تدریس رو در رو بهتر و کارآمدتر شده و ثابت شده است که روش های مورد استفاده به سطوح بالاتری از موفقیت دانش آموزان منجر می شوند. با ترکیب استفاده از تدریس رو در رو و تدریس مجازی، دانش آموزان می توانند به صورت انفرادی کار کنند و زمان کافی برای آموزگار وجود دارد تا توجه خود را به کسانی معطوف کند که به حمایت شخصی نیاز دارند. تعامل دانش آموزان به دلیل تنوع بیشتر فعالیت ها در طول تدریس بالاتر است. دانش آموزان می توانند بر اساس سطحشان، از درس های متناسب با خودشان استفاده کنند و لذا یادگیری شان نیز بهبود می یابد.

آموزش تلفیقی(مبتنی بر آموزش مجازی و آموزش حضوری) و نقش آن در یادگیری دانش آموزان Keywords:

آموزش تلفیقی , یادگیری , آموزش حضوری , آموزش مجازی