به کارگیری افزودنی های ضد عریان شدگی برای افزایش مقاومت رطوبتی مخلوط های آسفالت گرم (WMA) تولید شده با روش های مختلف
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 23
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JTIEJO-8-2_002
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1403
Abstract:
افزایش آلاینده های زیست محیطی و گازهای گلخانه ای و همچنین زیاد بودن مصرف انرژی در ساخت روسازی به روش آسفالت داغ (HMA)، از مشکلات این نوع روسازی می باشد که به دنبال آن فناوری آسفالت گرم (WMA) جهت کاهش این مشکلات معرفی و مورد استفاده قرار گرفت. این فناوری نو، علی رغم کاهش مشکلات زیست محیطی و کاهش سوخت مصرفی، دچار ضعف عمده خرابی رطوبتی در مخلوطهای آسفالت گرم می باشد. در این پژوهش، مخلوط های آسفالت گرم به دو روش استفاده از افزودنی آلی (ساسوبیت) و استفاده از روش تولید کف قیر با دستگاه تزریق آب و هوا در قیر داغ (با استفاده از دستگاه (Wirtgen,WLB-۱۰ ساخته شدند. همچنین، از دو نوع افزودنی آهک هیدراته (۵/۱، ۲ و ۵/۲ درصد وزنی مصالح سنگی) و زایکوترم (۱/۰، ۲/۰ و ۳/۰ درصد وزنی قیر) جهت بررسی میزان کاهش حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالت گرم استفاده شد. جهت بررسی حساسیت رطوبتی از سه آزمایش کشش غیرمستقیم لاتمن اصلاح شده، آب جوشان و مقاومت کندهشدگی (Pull Off) استفاده شد. نتایج حاکی از تاثیر مثبت افزودنیهای ضد عریانشدگی آهک هیدراته و زایکوترم در بهبود حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی گرم بود. به طور خلاصه، نتایج نشان داد که مخلوطهای حاوی ۵/۲ درصد آهک هیدراته (وزنی مصالح سنگی) و ۳/۰ درصد زایکوترم (وزنی قیر) بیشترین میزان کاهش حساسیت رطوبتی را داشتند. با توجه به نتایج، استفاده از ۵/۲ درصد آهک هیدراته و ۳/۰ درصد زایکوترم در مخلوط آسفالت گرم ساسوبیتی، مقدار پوشش قیری بهترتیب ۱۵ و ۲۲ درصد، نسبت کشش غیرمستقیم ۲۱ و ۲۷ درصد و نسبت مقاومت کندهشدگی را ۲۷ و ۳۰ درصد افزایش داد. همچنین، در مخلوطهای آسفالت گرم کف قیری، مقدار پوشش قیری بهترتیب ۲۰ و ۲۷ درصد، نسبت کشش غیرمستقیم ۲۶ و ۳۰ درصد و نسبت مقاومت کندهشدگی ۲۸ و ۳۱ درصد افزایش یافت.
Keywords:
Hot mix asphalt (HMA) , Warm mix asphalt (WMA) , Moisture susceptibility , Hydrated lime , Zycotherm
Authors
امیر کاوسی
Department of Civil Engineering Tarbiat Modares University Jalal Al Ahmad Highway Tehran Iran
عبدالله روشن
Department of Civil and Environmental Engineering, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
