تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر تقاضای دانشگاههای غیر دولتی

امروزه در سطح جهان، نقش و اهمیت دانشگاه های غیر دولتی نسبت به امر آموزش عالی و انجام پژوهش نسبت به دهه های قبل بسیار پررنگ تر شده است بطوریکه حدود یک سوم دانشجویان دانشگاه در سراسر جهان در دانشگاه ها ی خصوصی ثبت نام می کنند.در ایران نیز طی دو دهه اخیر علاوه بر افزایش چشمگیر تعداد موسسات آموزش عالی و دانشگاه های غیر انتفاعی ، کیفیت ارائه خدمات آنها به طور فوق العاده ای بهبود یافته است و این موسسات نوزاد نقش بسزایی در پاسخ مناسب به تقاضای موجود و جذب دانشجویان در دهه اخیر داشته اند هرچند این موسسات بدلیل کاهش تقاضای آموزش عالی در سطح کشور و نیز وجود رقیبان قوی در بخش دولتی (دانشگاه ها و موسسات اموزشی دولتی ) و هم در بخش غیر دولتی ( دانشگاه آزاد اسلامی ) با تهدیداتی مواجه می باشند اما با هدایت درست و برنامه ریزی ملی مناسب توسط وزارت علوم و تحقیقات و فناوری و نیز می توانند همانند دهه گدشته به رشد و پویایی خود ادامه دهند در این مقاله سعی شده است تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی ( از قبیل رشد تولید ملی و نرخ تورم ) در چارچوب یک مدل اقتصاد سنجی ( مدل خود رگرسیون برداری ) بر میزان تقاضای دانشگاه های دولتی و غیر دولتی مورد بررسی و آزمون قرار گیرد بررسی نشان می دهد که تاثیر افزایش درامد سرانه بر افزایش تقاضای دانشگاه های دولتی بیش از بر تقاضای دانشگاه های غیر دولتی می باشد و تاثیر افزایش نرخ تورم بر افزایش تقاضای دانشگاه های دولتی کمتر از تاثیر بر تقاضای دانشگاه های غیر دولتی می باشد.

Keywords:

دانشگاه های دولتی , دانشگاه های غیر دولتی , مدل خودرگرسیون برداری , نرخ تورم , نرخ رشد تولید ملی