ایقاع یا عقد بودن ابراء در فقه اسلام

با مراجعه به اقوال فقهای امامیه و اهل سنت، درمی یابیم که ابراء اسقاط است نه تملیک، اگر طلبکار بخواهد طلب خود را از بدهکار نگیرد، ساده ترین راه آن است که طلب خود را به بدهکار ببخشد، برای او فرقی ندارد از چه کلمه ای استفاده کند؛ آنچه حائز اهمیت است این است که دین خود را به مدیون ببخشد، لذا، چنین استنباط می شود که ابراء در دیدگاه فقها اسقاط است، نه تملیک. گرچه بین علمای اهل سنت در تشخیص مفهوم ابراء اختلاف نظر وجود دارد؛ به نحوی که در یک مذهب انظار و اقوال متعارض و متباینی دیده می شود، بااین حال در هر مذهب به یک نظر راجح و غالب اشاره شده است. لکن اغلب فقهای عامه مخصوصا فقهای حنفی و حنبلی براین نظر و باور هستند که ابراء اسقاط است نه تملیک. ایقاع است نه عقد. «ابراء» مشتمل بر هردو معنای اسقاط و تملیک است که آثار و احکام مختص به خود را دارد. در نتیجه جمهور فقهای امامیه و اهل سنت معتقدند که ابراء اسقاط است نه تملیک، ایقاع هست نه عقد و در تحقق آن قبول مدیون شرط نیست، به محض قصد،اراده و ایجاب طلبکار، ابراء محقق می یابد.

Keywords:

کلیدواژه ها: ابراء , ایقاع , عقد , اسقاط