دوفصلنامه علمی ترویجی مطالعات فقه امامیه بر اساس نامه شماره ۱۳۶۳۳ شورای اعطای مجوزها و امتیازهای علمی شورای عالی حوزه‌های علمیه مورخ ۲۹/۱۱/۱۳۹۴ از شماره اول حایز رتبه علمی ترویجی گردیده است.
در دهه‌های اخیر، در پی تحولات شگرف پدید آمده در تمام ابعاد زندگی، به ویژه در زمینه اختراع ابزارهای کسب اطلاعات و انتقال سریع آن‌ها، روش‌ها، دیدگاه‌ها و شکل زندگی و نوع روابط اجتماعی انسان‌ها دگرگون شده است و همراه با گسترش دامنه این تحولات، طرح مسائل نوظهور نیز به طور چشم‌‌گیری فزونی یافته است.
بنابراین، امروزه بیش از هر زمان دیگر ضرورت انطباق با عصر جدید و همگام نمودن فقه با نیازهای متغیر بشری احساس می‌شود. انقلاب اسلامی نیز که دستگاه فقه را با حکومت پیوند داده و زمینه ورود قوانین شریعت را در صحنه عملی جامعه و سیاست آماده ساخته، ضرورت این عمل را دوچندان کرده است.
فقه امامیه همواره پویا و در حال تحول و تکامل بوده است. یکی از مباحثی که پویایی فقه امامیه را در بستر زمان و مکان تضمین کرده، باز بودن باب اجتهاد و تلاش فقهای هر عصر برای پاسخ‌گویی به مسائل مستحدثه و مقتضیات زمان و مکان است. پویایی، تحول و تکامل در علم فقه تازگی ندارد. دانش فقه از آغاز پیدایش همواره دگر‌گونی پذیرفته و به سوی کمال گام برداشته است؛ هرچند در پیمودن این مسیر فراز و نشیب نیز داشته است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و پذیرش اصل اسلامی بودن قوانین، در اصل چهارم قانون اساسی جمهوری اسلامی، ضرورت تحول و تکامل فقه دوچندان گردید؛ چرا که برای نخستین‌بار پس از صدر اسلام، تمامی فقه به مرحله اجرا درمی‌آمد و مورد سنجش و ارزیابی قرار می‌گرفت. اکنون پس از گذشت چند دهه از پیروزی انقلاب، جای این پرسش است که آیا فقه به سمت تحول یاد شده گام برداشته است؟