بررسی الگوی ساختاری خردمندی براساس سازگاری هیجانی و انسجام خود با تاکید بر نقش میانجی تجربه شیفتگی در دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه طلوع مهر قم

هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارائه ی الگوی ساختاری ساختاری خردمندی براساس سازگاری هیجانی و انسجام خود با تاکید بر نقش میانجی تجربه شیفتگی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) بود. از میان دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه طلوع مهر قم ۲۰۰ نفر، با توجه به ملاک های ورود و خروج به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس خردمندی آردلت (۲۰۰۳)، مقیاس سازگاری هیجانی رابیو و همکاران (۲۰۰۷)، مقیاس حس انسجام آنتونووسکی (۱۹۸۷) و مقیاس تجربه شیفتگی جکسون و اکلند (۲۰۰۲) بود. به منظور تحلیل مدل پژوهش از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS۲۴ استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که سازگاری هیجانی (۰۰۱/۰=P، ۵۴/۰ β =)، انسجام خود (۰۱۷/۰=P، ۳۰/۰ β =) و تجربه شیفتگی (۰۱۶/۰=P، ۳۰/۰ β =) دارای اثر مثبت و معنی داری بر خردمندی بودند. انسجام خود اثر مثبت و معنی داری بر تجربه شیفتگی داشت (۰۰۱/۰=P، ۳۴/۰ β =)؛ اما سازگاری هیجانی (۶۹۸/۰=P، ۰۶/۰ β =) دارای اثر معنی داری بر تجربه شیفتگی نبود. نتایج غیرمستقیم مدل پژوهش نشان داد که انسجام خود از طریق میانجی گری تجربه شیفتگی اثر غیرمستقیم بر خردمندی داشت؛ اما سازگاری هیجانی از طریق میانجی گری تجربه شیفتگی اثر غیرمستقیم بر خردمندی نداشت. در مجموع نتایج نشان داد که مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتیجه گیری: از این رو، می توان با تدوین مداخلات روان درمانی ازطریق تاثیرگذاری بر متغیرهای سازگاری هیجانی، انسجام خود و تجربه شیفتگی، اثربخشی این متغیرها بر خردمندی را بررسی کرد.

بررسی الگوی ساختاری خردمندی براساس سازگاری هیجانی و انسجام خود با تاکید بر نقش میانجی تجربه شیفتگی در دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه طلوع مهر قم Keywords:

انسجام خود , سازگاری هیجانی , تجربه شیفتگی , خردمندی