بیهوشی عمومی کودکان در دندانپزشکی بیمارستانی؛ چالش های اخلاقی در حقوق دنداپزشکی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 55

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MEDICALLAW06_008

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1403

Abstract:

زمینه و هدف: حقوق دندانپزشکی، قلمرویی کم پژوهیده است و حقوق دندانپزشکی کودکان، یک حوزه مطالعاتی مغفول تر در ایران است. ارائه خدمات دندانپزشکی بیمارستانی، در موارد تنش شدید بیمار و عدم همکاری یا ناتوانی از همکاری او با دندانپزشک تجویز می شود. از جمله موارد این تجویز، کودکان کم سن، عقب مانده ذهنی یا جسمی، کودکان مضطرب و ناهمکار با دندانپزشک، گستردگی نیازهای درمان دندانی کودک، امکان ناپذیری بی حسی موضعی، ابتلا به مشکلات سیستمیک مختل- کننده روند دندانپزشکی سرپایی و کودکان با ترومای وسیع در دهان-صورت است. روش: پژوهش حاضر از نوع مروری و به روش توصیفی تحلیلی می باشد و شیوه جمع آوری اطلاعات آن به صورت جستجوی کتب و مقالات دهه اخیر (۲۰۱۴-۲۰۲۴) در پایگاه های معتبر eWeb of Scienc،ScopusوPubMedاست. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است. یافته ها: از میان موارد مذکور، تشخیص کودکان مضطرب و ناهمکار با دندانپزشک قبل از آغاز دندانپزشکی سرپایی یا حین آن، فاقد ضابطه قانونی و اخلاقی مدون در مورد مرز اضطراب و عدم همکاری قابل اغماض با موارد غیرقابل اغماض و مانع دندانپزشکی سرپایی، چالش های اخلاقی و حقوقی متعددی را درباره انجام قهرآمیز خدمات دندانپزشکی حتی در فرض توانایی دندانپزشکی به ارائه این خدمات با عنف و غلبه بر کودک، ایجاد می کند. مصلحت جسمی و روانی کودک، ناهمسویی دیدگاه والدین کودک با دندانپزشک در تغییر طرح درمان از سرپایی به بیمارستانی (با بیهوشی عمومی کودک) یابرعکس، از جمله چالش های متعدد اخلاقی و حقوقی در شرایط کنونی سکوت قوانین و منشورها و کدهای اخلاق است. نتیجه گیری: اصرار ناموجه والدین کودک بر تغییر طرح درمان از دندانپزشکی سرپایی به دندانپزشکی بیمارستانی، به دلیل مضرات بیهوشی عمومی برای کودکان، نقض حق سلامت جسمی کودک است. همچنین پافشاری والدین در جهت معکوس، موجب تحمیل تنش روانی و خشونت در قالب درمان قهرآمیز دندانپزشکی است و نقض حق سلامت روان کودک محسوب می شود. در شرایط سکوت مقررات و توصیه های سازمان جهانی بهداشت، فدراسیون بین المللی دندانپزشکی وانجمن بین المللی دندانپزشکی کودکان در این موضوع و امکان ناپذیری اقتباس از آنها، وضع مقررات ملی صنفی، حقوقی و کیفری بر پایه دکترین های اخلاقی و حقوقی جهت ساماندهی دندانپزشکی بیمارستانی کودکان لازم است.

Authors

مهدی خاقانی اصفهانی

عضو هیات علمی پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت)، تهران، ایران

سمیرا حاجی صادقی

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات پیشگیری از بیماری های دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)،تهران، ایران