نقش شهرداری در ارتقای سیاست های دانش شهر هوشمند در برنامه ریز شهری

جهان امروز با چالش هایی مواجه است که ناشی از دگرگونی های حاصل از پیشرفت علم و فناوری و طرح نیازهای جدید می باشد. در این راستا الگوی شهر هوشمند راهکار جدیدی است که متناسب با پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات و رفع نیازهای جدید شهروندان در زندگی شهری آنها، برنامه ریزان شهری را به بازنگری و بازاندیشی در اقدامات خود وا می دارد. امروزه، گسترش و توسعه سریع شهرنشینی همراه افزایش انواع آلودگی های محیطی، تخریب چرخه های زیستی، استفاده نادرست از زمین و ایجاد ساختارهای نامناسب در عرصه های مختلف زندگی موجب شده است تا توجه به شهر هوشمند به عنوان راهکاری بی بدیل در جهت حل معضلات شهری مورد توجه ویژه مدیران و برنامه ریزان قرار گیرد. شهر هوشمند یعنی شهر الکترونیک زنده که قدرت درک معنا و رفتار و علائم انسانی را دارد. شهر هوشمند تعبیر دیگری از شهر مجازی، شهر الکترونیک، شهر همه جا حاضر و شهر دیجیتال است که در بر دارنده رفتاری مجازی شهر بوده که انواع ارتباطات شهری، خدمات شهری، تراکنشها و اطلاعات شهری در آن ظهور پیدا می کند. با توجه به اینکه جمعیت شهرهای اقتصادی در حال ظهور بر جمعیت روستایی پیشی گرفته، توسعه شهر هوشمند به منظور پاسخگویی به مسائل شهری و بررسی موضوعاتی از قبیل کارایی (بهره وری) یا معرفی تکنولوژی های جدید امری لازم و ضروری است.

Keywords:

شهر هوشمند , مدیریت شهری , رشد هوشمند