گردش علمی در جغرافیا، بستر شکل گیری تربیت تمام ساحتی

در مبانی نظری سند تحول بنیادین آموزش وپرورش ، شش ساحت تربیتی در عرض یک دیگر تعریف شده که هدف از طرح آن ها، ایجاد شرایط لازم برای آگاهی بخشیدن، پرورش مهارت ها و به فعلیت رساندن استعدادهای فراگیران در جهت قرب الهی است. از آن جایی که روش‎های تدریس محتوای علمی می توانند در به ثمر رساندن این ساحت‎های شش‎گانه نقش محوری داشته باشند، در این تحقیق، به بررسی قابلیت‎های گردش علمی جغرافیا در تربیت تمام ساحتی دانش آموزان اقدام گردیده است. به این منظور، از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی استفاده شده و با تامل بر مفاهیم مطرح در هر یک از ساحت های تربیتی، به شناسایی و بیان قابلیت های نهفته موجود در گردش های علمی جغرافیایی جهت تحقق بخشیدن به آن ها پرداخته شده است. نتایج به دست آمده، نشان می دهد که گردش های علمی جغرافیایی، ماهیتی چندساحتی داشته و می توانند بستر و فضایی را فراهم کنند که در آن، امکان درک عظمت پروردگار، برگزاری عبادات، ترویج اخلاق حسنه، لذت بردن از طبیعت، پرورش قابلیت های هنری، تربیت جسم و روح، مشاهده دقیق، استنباط و تحلیل علمی، افزایش معاشرت، رشد اجتماعی، تعمیق درک سیاسی و تقویت سواد اقتصادی در ابعاد سه گانه شناختی، عملی و نگرشی برای دانش آموزان فراهم گردد. بنابراین، توصیه می شود که مدیران و دبیران جغرافیا، در کنار مباحث نظری، برگزاری گردش های علمی جغرافیایی را در اولویت برنامه‎های خود قرار دهند.

Keywords:

سند تحول در آموزش وپرورش , تربیت تمام ساحتی , گردش های علمی , آموزش جغرافیا