برهمکنش تیامین و نانوذره های اکسید روی بر تغییرات ساختار پارانشیم کلیوی

به همراه گسترش سریع فناوری های نانومواد، نانوذرات اکسید روی به وفور در جنبه های مختلف زندگی انسانها مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه تغییرات بافت شناختی ساختار کلیه در مواجه با تیامیت در مقابله با تجویز نانوذرات اکسید روی در موش مورد ارزیابی قرار گرفت. ۲۰ سر رت نر نژاد ویستار بالغ انتخاب شده و به طور تصادفی در ۴ گروه ۸ تایی تقسیم بندی شدند. گروه اول، گروه کنترل؛ گروه دوم، گروه تیامین (۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)؛ گروه سوم، گروه نانوذرات اکسید روی (۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و گروه چهارم، گروه نانوذرات اکسید روی همراه با تیامین در نظر گرفته شدند. تمامی تزریقات به شکل داخل صفاقی صورت گرفت و تمام شرایط حفظ حقوق حیوانات رعایت گردید. در انتهای آزمایش، خون حیوانات جهت استفاده از سرم برای انجام تستهای بیوشیمیایی اخذ و نمونه های بافت کلیه جهت ادامه مراحل تهیه اسلاید گرفته شد. نتایج نشان داد که تغییرات بافت شناسی مشهودی در گروه نانوذرات قابل مشاهده است. گلوکز خون و HDL کاهش معنی داری را در گروه نانوذرات نسبت به گروه کنترل نشان داد. از سویی، کلسترول، LDL، BUN و کراتینین افزایش معنی داری را در گروه نانوذرات نسبت به گروه کنترل نشان داد. تزریق همزمان نانوذرات همراه با تیامین تغییرات بافتی و بیوشیمیایی ایجاد شده را تا حد زیادی تقلیل داده بود. تیامین می تواند اثرات مخرب دوز بالای نانوذرات اکسید روی را بر کلیه موش های صحرایی کنترل کند.

Keywords:

موش , تیامین , نانوذرات اکسید روی , بافت شناسی قاکتورهای بیوشیمیایی