مروری بر ویژگی های جمعیت شناسی بروسلوزیس تب مالت و رویکردهای درمانی حال حاضر abstract
اگرچه بروسلوز یک عفونت نادر است که می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود، اما یک عفونت مشترک بین انسان ودام است که می تواند از حیوانات آلوده به انسان منتقل شود. کشت همچنان "استاندارد طلایی" برای تشخیص بروسلوز باقی می ماند، حتی اگر نشانگرهای سرولوژیکی و تکنیک های تقویت اسید نوکلئیک به طور گسترده در تشخیص آزمایشگاهی بروسلوز استفاده شده باشد. با وجود این، آزمایش های سرولوژیک هنوز معمولا در مناطق بومی مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا آنها کم هزینه، کاربرپسند و در پیش بینی نتایج منفی قوی هستند. علاوه بر این، به دلیل حساسیت و ویژگی بالا، رویکردهای مولکولی می توانند به عنوان آزمایش سریع برای تشخیص بروسلوز در عرض چند ساعت مورد استفاده قرار گیرند. از آنجایی که هیچ واکسن تایید شده ای وجود ندارد که از بروسلوز انسانی جلوگیری کند، کنترل بروسلوز حیوانی مبتنی بر واکسیناسیون به بخش مهمی از مدیریت بروسلوز انسانی تبدیل شده است. به طور کلی، واکسن های تضعیف شده زنده، که معمولا با نام های B. abortus سویهS۱۹ و B. melitensis سویه ۱ .Rev شناخته می شوند، یکی از محبوب ترین راه ها برای ایمن سازی حیوانات در سراسر جهان در برابر بروسلوز هستند. با این وجود، آنها دارای چندین معایب هستند، از جمله القای سقط جنین در حیوانات باردار، بیماری زایی برای انسان، ایجاد آنتی بادی های ضد بروسلا که در تشخیص سروزیستی بروسلوز تداخل دارند، و مقاومت به آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای
درمان بروسلوز: در حال حاضر هیچ واکسنی علیه بروسلوز انسانی وجود ندارد. در این راستا، کنترل بر اساس واکسیناسیون بروسلوز حیوانی کمک قابل توجهی به مدیریت بروسلوز انسانی کرده است.