گونه شناسی جرایم یقه سفیدی

یکی از اصول مسلم حقوق جزا این است که تا زمانی که قوانین حاکم در یک جامعه عملی را جرم ندانسته آن را قابل مجازات نمی دانند و افراد اجتماع در ارتکاب آن عمل آزادند. در واقع ریشه این عنصر در اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ها نهفته است. جرائم یقه سفیدها نیز از این اصل مستثنا نبوده و لذا برای برخورد با اعمال نابهنجار آن ها می بایست عنصر قانونی این نوع از جرائم مورد بررسی قرار بگیرد اما نکته ای که در این جا باید به آن توجه نمود این است که در حقوق موضوعه ایران عنوانی موسوم به جرائم یقه سفیدی مورد تدوین در قوانین قرار نگرفته است و صرفا به جرم انگاری مصادیق جرایم یقه سفیدی پرداخته اند. قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا واختلاس و کلاهبرداری قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالا و ارز قانون مجازات اخلال گران در نظام اقتصادی کشور قانون مجازات اعمال نفوذ برخلاف حق و مقررات قانونی قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی قانون ممنوعیت اخذ پورسانت در معاملات خارجی قانون مجازات اسلامی ..... هر کدام یک یا چند مورد از مصادیق جرایم یقه سفیدی را جرم انگاری کرده اند. با این وجود نوعی تشتت و پراکندگی در قوانین ایران به چشم میخورد و در برخی موارد مجازات بعضی جرایم با توجه به آثار و عواقب آن و در مقایسه با موارد مشابه متناسب به نظر نمی رسد. از مصادیق بارز جرایم یقه سفیدان میتوان به فعالیتهایی مانند تقلب رشوه کلاهبرداری سوء استفاده از قدرت پول شویی فرار مالیاتی پرداختهای غیر قانونی اختلاس مصرف بیش از حد وجوه دولتی و فساد مالی اشاره کرد. از بارزترین مصادیق فساد مالی میتوان اعطای امتیازات و تسهیلات بانکی سوء استفاده از مزایده ها و همچنین فساد در معاملات بین المللی مانند صادرات و واردات را عنوان کرد.

Keywords:

جرایم یقه سفید مصادیق گونه شناسی , یقه رنگی ها