بررسی رابطه تصرف در ثمن و سقوط خیار شرط

بعد از عقد طرفین آن به طور معمول اقدام به تصرف در عوضین می کنند بعضی هر گونه تصرف را دلیل بر رضایت بایع بر عقد و لزوم آن می دانند و قائل به سقوط خیار شرط می گردند اما با توجه به اینکه بنا و غرض از معاملات بهره مندی از عوضین معامله است لذا بایع می تواند در ثمن تصرف کند و این تصرف حاکی از رضایت به معامله و لزوم عقد نخواهد بود دلیل آن چند مسئله است یکی بنای معاملات در عرف که به موجب آن طرفین در عوضین می توانند تصرف کنند و دیگری اصل است یعنی اصل بر بقای خیار شرط است مگر دلیلی بر سقوط آن داشته باشیم موثقه عمار نیز دلالت برثبوت خیار با وجود تصرف در ثمن دارد.

Keywords:

خیار شرط , ثمن , تصرف , سقوط