خوانش منظره ی کوه های بهاری زئو بو جو منظره نگار دوره سونگ با تاکید بر مکتب گشتالت

اصول کلی مکتب گشتالت، به معنای «کل واحد» توسط گروهی از روانشناسان آلمانی نیمه اول سده ۲۰ میلادی تدوین گردیده است. این دیدگاه مبنی بر نظریه های مربوط به چگونگی سازماندهی بیننده ازمجموعه عنصرهای دیداری ساده است که وقتی طبق قانون های مشخص به کاربرده می شود،به صورت گروه هایی درقالب یک مجموعه ی واحدتعریف شده و به کلیت نظام ادراک دیداری می انجامد.پویش و رواج این نوع مطالعه در عرصه ی هنرهای تجسمی با نام (رودلف آرنهایم) نظریه پرداز و روان شناس هنر گره خورده است. مقاله ی پیش رو بر اساس اصل ساده سازی نظریه ی «ادراک دیداری» مکتب گشتالت، به روایت «رودلف آرنهایم»، به بررسی و تحلیل نقاشی های دوره سونگ می پردازد. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی  انجام و اطلاعات به روش اسنادی جمع آوری شده است و با بهره گیری از خوانش منظره ی کوه های بهاری زئو بو جو منظره نگار دوره سونگ به عنوان نمونه ی مستند در نقاشی های این دوره از سلسله چین با این هدف انجام می گیرد که در عین برجسته سازی عنصرهای اصلی نقاشی در این دوره، چگونگی بازشناسی مولفه های تصویری در تجسم مفهوم واحد را مورد بررسی قرار دهد.در مجموع با مقایسه ی ۷ قسمت مقاله با یکدیگر می توان به گشتالت یعنی یگانگی شکل آثار و تفکیک فضاهای اصلی تابلوها پی برد. در مجموع با این نتیجه ی حاصل شده، می توان گفت یکی از دلایل توفیقات این نگاره، علاوه بر جنبه های رازآمیز بودن و موضوع مهم آن در حوزه هنرهای مراقبه ی چین، پیروی نسبتا بالای آن از اصول ادراک دیداری گشتالت است که برای درک بهتر به مخاطب کمک می کنند. در واقع می توان به طور خلاصه چنین بیان کرد که استفاده از گشتالت های مشابهت در رنگ، اصل مجاورت از نوع نزدیکی لبه و تماس و هم پوشانی، اصل تداوم، اصل تکمیل و یکپارچگی و اصل سرنوشت مشترک با برخورداری از پراگنانس های قوی به توفیق بصری فوق العاده نگاره مورد بحث کمک قابل توجهی کرده اند.

Keywords:

نقاشی , دوره سونگ , مکتب گشتالت , ادارک دیداری , منظره نگاری