تاثیر پربیوتیک (prebiotic) اینولین (inulin) بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی

استفاده از پربیوتیک ها به عنوان مواد غذائی غیر قابل هضم که به طور موثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری های موجود در روده تحت تاثیر قرار می دهند، ایده جدیدی در آبزی پروری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد اینولین به عنوان پربیوتیک در سه سطح ۱، ۲ و ۳ درصد که جایگزین سلولز جیره شاهد شده بودند بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در حوضچه های فایبرگلاس ۸۰۰ لیتری در شرایط پرورشی یکسان انجام پذیرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی ۳۸/۰±۱۴/۱۶ گرم و با تراکم ۵۰ عدد (با میانگین بیوماس اولیه ۵۸/۸۲۱ گرم به ازای هر تیمار) به مدت ۸ هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد شاخص تولید در تیمارهایی که از سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین تغذیه کرده بودند در مقایسه با ماهیان گروه شاهد کاهش یافت و اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده گردید (۰۵/۰>P). در هفته هشتم پرورش با افزایش سطح اینولین در جیره، روند کاهشی در شمارش کلی باکتریایی، شمارش کلی مخمر و قارچ و تعداد کل لاکتوباسیلوس های روده مشاهده گردید. بیشترین تراکم لاکتوباسیلوس ها در سطح ۱ درصد اینولین در جیره غذایی مشاهده گردید ولی تفاوت معنی داری در نرخ بازماندگی ماهیان تیمارهای مختلف حاصل نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین قابلیت تاثیرگذاری بالایی بر کارایی تولید در فیل ماهی پرورشی ندارند و این نوع پربیوتیک نمی تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.

Keywords:

تولید