رابطه بین امید به زندگی و کیفیت زندگی و خوش بینی در پیش بینی سر سختی روانشناختی در افراد دارای مشکل بینایی

چکیده زمینه: : نابینایان بین احساس نیاز به کمک دیگران و احساس نیاز به استقلال در تعارض هستند. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ی بین امید و کیفیت زندگی و خوش بینی در پیش بینی سر سختی روانشناختی در افراد دارای مشکل بینایی است. هدف: هدف اصلی پژوهش عبارت است از رابطه بین امید و کیفیت زندگی و خوش بینی در پیش بینی سر سختی روانشناختی در افراد دارای مشکل بینایی روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی نابینایان و کم بینایان تحت حمایت موسسه ی توانبخشی و آموزشی غیردولتی موسسه خیریه عصای سفید، که در سال 1401 به این موسسه مراجعه کرده اند می باشد و تعداد آنها 100 نفر می باشد که 80 نفر به عنوان حجم نمونه پژوهشی بصورت داوطلبانه انتخاب شد. پرسشنامه های این پژوهش شامل پرسشنامه سرسختی روانشناختی اهواز مقیاس کیامرثی (1377 ) ،خوشبینی شی ریز و کارور (1985) ، امید به زندگی میلر (1999) و کیفیت زندگی والر (2007) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از Tتک نمونه ای و همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد یافته ها: طبق تحلیل به دست آمده بین متغیر امید به زندگی و سرسختی روانشناختی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد ( 05 .0.>0=P ). همچنین کیفیت زندگی و سر سختی روانشناختی در افراد دارای مشکل بینایی رابطه معناداری یافت نشد (5 0 .0 < 4 9 ̷ 0 = P ). همچنین دیگر یافته ها نشان داد بین خوش بینی و سر سختی روانشناختی در افراد دارای مشکل بینایی رابطه مثبت وجود دارد(5 0 . 0 > 0 = P ). نتیجه گیری: با توجه به نقش سرسختی روانشناختی بر امید و کیفیت زندگی و خوش بینی در افراد دارای مشکل بینایی می توان نتیجه گرفت که میزان مبارزه طلبی و سرسختی روانی افراد دارای ناتوانی جسمی وابسته به امیدشان به زندگی و میزان خوش بینی شان به زندگی است که در نهایت سبب افزایش کیفیت زندگی و سلامت روانی افراد دارای مشکلات خاص خواهد شد.

Keywords:

امید به زندگی , خوش بینی , سر سختی روانشناختی , کیفیت زندگی