بررسی تاثیر سیاست سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش میانجی گری و تعدیل گری مهارت های سیاسی کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره))

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سیاست سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش میانجی گری و تعدیل گری مهارت های سیاسی کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره)) می باشد. روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها به صورت توصیفی- همبستگی و از لحاظ نحوه تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کمی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) می باشد که تعداد آن ها حدودا ۲۳۰۴ نفر است و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل ۳ پرسشنامه استاندارد سیاست سازمانی، رضایت شغلی و مهارت های سیاسی کارکنان بوده که روایی محتوا بر طبق نظر صاحب نظران و روایی سازه بر اساس تکنیک تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت؛ همچنین جهت سنجش پایایی پرسشنامه ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که به ترتیب برای متغیرهای سیاست سازمانی، رضایت شغلی و مهارت های سیاسی کارکنان برابر (۸۶۹/۰، ۸۲۶/۰ و ۹۴۱/۰) بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها بعد از انجام آزمون نرمال سنجی از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SMART PLS استفاده گردید. نتایج حاصل بیانگر این بود که ادراک از سیاست های سازمانی بر رضایت شغلی و مهارت های سیاسی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری می گذارد. همچنین مهارت های سیاسی کارکنان بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری می گذارد. همچنین متغیر مهارت های سیاسی کارکنان می توانند نقش تعدیل گری و میانجی گری را در تاثیر سیاست سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان ایفا کنند.

Keywords:

سیاست سازمانی , رضایت شغلی , مهارت های سیاسی.