تاثیر تمرین هم زمان بر سطح هورمون تحریک کننده تیروئید، نیم­رخ لیپیدی و شاخص­ های عملکرد جسمانی در زنان دارای اضافه وزن و چاق

هدف تمرین هم زمان (استقامتی مقاومتی) یکی از روش های جلوگیری از شیوع بیماری های مرتبط با چاقی از جمله بیماری قلبی عروقی و اختلال عملکرد تیروئید است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرین هم زمان برهورمون تحریک کننده تیروئید، نیم­رخ لیپیدی و شاخص های عملکرد جسمانی در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش ها در این مطالعه نیمه تجربی ۳۰ زن دارای اضافه وزن و چاق با میانگین و انحراف استاندارد سن ۳/۱۵± ۴۷/۰۰ سال و نمایه توده بدنی ۴/۶۸± ۳۱/۳۱ کیلوگرم بر متر مربع جهت اجرای تحقیق به طور تصادفی در ۲ گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. تمرین هم زمان برای ۸ هفته و ۳ جلسه در هفته اجرا شد. تمرین مقاومتی به کمک دیوار یا باندهای کشی با ۱۰ تا ۱۲ تکرار اجرا شد. تمرین استقامتی شامل دویدن با تناوب های ۱ دقیقه ای و با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب و طناب زنی با تناوب های ۱ دقیقه ای و با شدت ۴۰ تا ۴۵ پرش در دقیقه بود. داده های تحقیق با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های مکرر و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها تمرین هم زمان به طور معنی داری استقامت هوازی، قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه و سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا را افزایش و نمایه توده بدنی را کاهش می دهد (۰۵/P≤۰)، در حالی که در وزن بدن، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی کم و هورمون تحریک کننده تیروئید تغییر معنی داری مشاهده نشد (P>/۰۵). تمرین هم زمان می تواند در بهبود سطوح لیپوپروتئین با چگالی بالا و برخی از شاخص های عملکرد جسمانی در زنان دارای اضافه وزن و چاق موثر باشد. به هر حال، تحقیق بیشتری جهت روشن شدن این مسئله نیاز است.