تاملی بر الگوی تعلیم و تربیت در قرآن (با تاکید بر داستان حضرت موسی و خضر)

الگوی تعلیم و تربیت اشاره به نماد و سبک خاصی از انتقال دانش و پرورش استعدادهای فراگیران دارد که توسط مربی صورت می گیرد. با توجه به اینکه تعلیم و تربیت یک فرایند ارادی، انتخابی و تاثیرگذاری مربی بر متربی است، الگوهای متعددی در این زمینه وجود دارد؛ اما الگویی که در قرآن کریم بر آن تاکید شده، به لحاظ ماهیت، شکل و روش های اجرایی با الگوهای دیگر تعلیم و تربیت متفاوت است. در قرآن نمونه های متعددی وجود دارد که می توان بر اساسان الگوی تعلیم و تربیت اسلامی استخراج نموده و به کار بست. در این تحقیق با روش تحلیلی و توصیفی، آیات ۶۰ تا ۸۲ سوره کهف را که حاوی داستان حضرت موسی و خضر است، به عنوان الگوی تربیتی قرآنی بررسی شده است. هدف این پژوهش بررسی عناصر و ویژگی های الگوی تعلیم و تربیت قرآن با تاکید بر داستان خضر و موسی و ارائه پاسخ به این مسئله است که در این داستان چه ویژگی های برای مربی، متربی و نظام تربیتی وجود دارد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که در این داستان مربی باید در دسترس متربی و هم سنخ او باشد، متربی باید آماده پذیرش سختی ها باشد و در فرایند تعلیم و تربیت احترام استاد را رعایت نماید و همواره تلاش کند همره استاد و پیرو او باشد. محتوایی تربیتی مورد تاکید قرآن نیز باید دارای ویژگی های چون الهی بودن، رشد مدار بودن، چندمرحله ای بودن و تقدم تزکیه بر تعلیم باشد.

Keywords:

تعلیم و تربیت , موسی , خضر , قرآن کریم , مربی , متربی