ارائه مدل آسیب شناسی سرمایه اجتماعی در نظام آموزش و پرورش

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل آسیبشناسی سرمایه اجتماعی در نظام آموزش وپرورش بوده است. از روش آمیخته یا ترکیبی مبتنی بر تحلیل مضمون و روش معادلات ساختاری استفاده شده است. در بخش کیفی پژوهش جامعه آماری متخصصان و استادان حوزه آموزش شهر تبریز بر اساس نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی معلمان و مدیران بر اساس نمونه گیری فرمول کوکران مدنظر قرار گرفتند. تعداد ۱۲ مصاحبه نیمه ساختاریافته در نرم افزار ATLAS TI به روش تحلیل مضمون کدگذاری شد. ۳۸۴ پرسشنامه محقق ساخته توزیع و تکمیل شد. تحلیل معادلات ساختاری در نرم افزار SMATPLS صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد مولفههای سرمایه اجتماعی آسیبهای ارتباطی (ابعاد، جزمیت در آگاهی اجتماعی، سایش اجتماعی، قرینگی روابط اجتماعی، جزمیت تعهد اجتماعی، فروکاست معرفت اجتماعی)، آسیبهای برنامه ریزی (تعارضات سازمانی با سرمایه جمعی، فرسایش اصول سازمانی، افول سرمایه های شناختی)، آسیب نهادی (توسعه نیافتگی افکار در روابط محیطی، تعارضات ساختاری در بطن سازمان، فرسایش ساختار اجتماعی، اثرپذیری از ناهنجاری های رفتاری)، و مولفههای فردی تعاملاتی (تحجرزدگی معرفتی رفتاری، عدم رغبت شراکت جمعی، افول اعتماد و تاب آوری، تسلط ناهنجاری های رفتاری) هستند. با استفاده از روش معادلات ساختاری نشان داده شد روابط پیشنهادی در تحلیل کیفی از نظر آماری نیز مورد تایید است. بارهای عاملی بالای ۳/۰ آماره های تی بالاتر از ۹۶/۱ به دست آمدند. شاخص های برازش نیز همگی در شرایط مناسب بودند و مدل آسیبشناسی سرمایه اجتماعی در آموزش وپرورش از برازش لازم برخوردار است.

Keywords:

آسیب شناسی , آموزش وپرورش , تحولات دانش و تکنولوژی , سرمایه اجتماعی