ارزیابی خواص شیمیایی و میکروبی عصاره های الکلی ، هیدروالکلی، متانولی و آبی گیاه Spinacia oleracea (سمنان)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 46

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVLR-15-2_004

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403

Abstract:

امروزه گیاهان به عنوان منابع طبیعی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریال هستند، مورد توجه محققین قرار گرفته اند. گیاه اسفناج در صنایع مختلف دارویی و غذایی کاربرد فراوان دارد. در این تحقیق نیز با بررسی تاثیر نوع حلال های مختلف بر میزان ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی و خاصیت ضد باکتریایی انواع عصاره های مختلف آبی و الکلی( اتانولی ومتانولی) وهیدروالکلی گیاه اسفناج مطالعه انجام شده است. باتوجه به نتایج بدست آمده از آزمایشات شیمیایی مشخص شد که با تغییر نوع حلال از قطبی به غیر قطبی میزان استخراج ترکیبات فنلی و به طبع آن میزان فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش معنی داری داشت ( p<۰/۰۵) به طوری که عصاره اتانولی با بیشترین خاصیت غیرقطبی دارای ۹۸.۵ mg بر صد گرم اسید گالیک ترکیبات فنلی میباشد در صورتی که عصاره آبی دارای ۵۰.۷ میباشد و به طبع همین تفاوت در میزان ترکیبات فنلی، میزان خاصیت انتی اکسیدانی برای عصاره اتانول ±۵۱۳۵میکروگرم بر میلی لیتر میباشد در صورتی که برای عصاره آبی±۱۲ ۲۰۱۱ میکروگرم بر میلی لیتر میباشد. طبق نتایج MIC انجام شده برای عصاره اتانولی ۱۱۴۷۹ ppm بر باکتری گرم مثبت و برای باکتری گرم منفی ۱۲۴۶۷ ppm بود و برای عصاره آبی میزان MIC بر باکتری گرم مثبت ۵۲۳۸۰ ppm و برای باکتری گرم منفی ۶۴۲۹۸ ppm میباشد بنابراین در مورد آزمایشات میکروبی هم تاثیر عصاره های غیرقطبی نسبت به عصاره قطبی بیشتر بود که این نتایج تایید میکند که نوع حلال مصرفی تاثیر معناداری بر خواص ضد باکتریایی عصاره های مختلف دارد. ( p<۰/۰۵) به طور کلی طبق نتایج این پژوهش حلال های غیرقطبی باعث استخراج بیشتر ترکیبات فنلی میشوند و با توجه به تاثیرات ضد اکسیدانی و ضد باکتریایی این ترکیبات، عصاره های الکلی توانایی ضد اکسیدانی و ضد باکتریایی بیشتری خواهند داشت.

Authors

اشکان جبلی جوان

گروه آموزشی بهداشت موادغذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه سمنان

مهنوش پارسایی مهر

گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان،

محمد محمدی

دانشکده دامپزشکی دانشگاه سمنان