بررسی اثر آبسزیک اسید بر تغییرات هیستوپاتولوژیک متعاقب آسیب نخاعی حاد در مدل موش صحرایی

بلافاصله پس از بروز ضایعه نخاعی، التهاب عصبی سبب درد نوروپاتیک و پیشرفت نقص حرکتی می شود.  آبسزیک اسید به عنوان یک فیتوهورمون با نقش تعدیل کنندگی در گیاهان، دارای اثرات ضد التهابی در بافت های مختلف حیوانی است.  در این پژوهش اثرات آبسزیک اسید به عنوان یک ماده ضد التهابی در مدل حاد ضایعه نخاعی مورد استفاده قرار گرفت.برای ایجاد مدل ضایعه نخاعی در موش صحرایی از روش پرتاب وزنه استفاده شد. برای این منظور تعداد ۳۶ موش صحرایی بالغ نر استفاده شدگروهبندی حیوانات  بصورت زیر بود گروه کنترل: فاقد آسیب و تجویز دارویی، گروه آسیب نخاعی فاقد تیمار دارویی، گروه آسیب نخاعی با تجویز بافرحلال داخل نخاعی، گروه آسیب نخاعی با تیمار آبسزیک اسید (μg/rat.IT ۱۰(،  گروه آسیب نخاعی با تیمار μg/rat.IT) ۱۵)، گروه آسیب نخاعی با تیمار متیل پردنیزلونmg/kg. IP) ۳۰). برای ارزیابی اثرات آبسزیک اسید بر تغییرات پاتولوژیک در فاز حاد ضایعه نخاعی, از بافت نخاع در محل ضایعه برش گیری شد و توسط پاتولوژیست مورد بررسی قرار گرفت.این مطالعه نشان داد که تجویز آبسزیک اسید سبب بهبودی در میزان ادم و خونریزی و نکروز در سطح پاتولوژیک در گروه های القا ضایعه نخاعی در مقایسه با گروه کنترل می گردد، اگرچه این تفاوت معنی دار نبود.یافته های هیستوپاتولوژیک حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که  آبسزیک اسید میتواند تنها تا حدودی در کاهش آثار پاتولوژیک در فاز حاد آسیب نخاعی عمل کند و مطالعات تکمیلی در این زمینه لازم است..

بررسی اثر آبسزیک اسید بر تغییرات هیستوپاتولوژیک متعاقب آسیب نخاعی حاد در مدل موش صحرایی Keywords:

آبسزیک اسید , تغییرات پاتولوژیک , آسیب نخاعی