فراوانی، توزیع جغرافیایی و فصلی بندپایان انگل ماکیان بومی در استان اردبیل در سال ۱۳۹۶

آلودگی انگل های خارجی ماکیانبومی از منابع آلودگی طیور صنعتی محسوب می­شوند که موجب خسارات اقتصادی می شوند. هدف از این تحقیق مطالعه فراوانی، توزیع جغرافیایی و فصلی انگل های خارجی در ماکیان بومی استان اردبیل بود. از ۱۲۴۱ قطعه ماکیانبومی ۱۷ روستا در شمال، مرکز و جنوب استان اردبیل به روش خوشه ای در سال ۱۳۹۶ نمونه برداری انجام شد. شیوع آلودگی در ۷۲ قطعه (۸۸/۵%) با بیشترین آلودگی در  مرکز (۲۷/۲%) و در فصل پاییز (۰۹/۲%) بود. شپش (۱۸/۳%) با بیشترین آلودگی از جنوب (۸۹/۰%)، کنه (۶۳/۱%) از مرکز (۳۲/۰%) و مگس خانگی (۰۷/۱%) از شمال (۳۳/۰%) بود. تنوع گونه ای شامل گونه های مونوپون گالینه (۷۲/۱%) و لیپوروس کاپونیس (۴۶/۱%)، آرگاس پرسیکوس (۶۳/۱%) و موسکا دومستیکا (۰۷/۱%) بود. نتایج مطالعه بیانگر پایین بودن فراوانی آلودگی انگل های خارجی در ماکیانتحت مطالعه بود.

فراوانی، توزیع جغرافیایی و فصلی بندپایان انگل ماکیان بومی در استان اردبیل در سال ۱۳۹۶ Keywords:

شیوع , انگل خارجی , ماکیان بومی , اردبیل