ارزیابی الکتروشیمیایی سل خورشیدی رنگینه ای تهیه شده با الکترودهای لایه نازک نانوساختار و رنگینه طبیعی
Publish place: Applied Chemistry Today، Vol: 8، Issue: 28
Publish Year: 1392
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 73
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_CHEM-8-28_008
Index date: 16 September 2024
ارزیابی الکتروشیمیایی سل خورشیدی رنگینه ای تهیه شده با الکترودهای لایه نازک نانوساختار و رنگینه طبیعی abstract
امروزه سل های خورشیدی رنگینه ای با توجه به هزینه ساخت پایین نسبت به دیگر سل های خورشیدی تبدیل انرژی نور به انرژی الکتریکی را بسیار مقرون به صرفه ساخته و از آن ها به عنوان نسل سوم سل های خورشیدی و از دسته سل های لایه نازک نانوساختاری نام میبرند. معمولا تیتانیوم دی اکسید به عنوان نیمه رسانا این نقش را ایفا می کند و الکترونهای برانگیخته شده را از رنگ ینه به الکترود شمارشگر (کاتد) انتقال می دهد. در نهایت طی یک چرخه ی انتقال الکترون که الکترولیت در آن نقش مهمی دارد، الکترونها به مولکولهای رنگینه برمی گردند. به این ترتیب، نور خورشید توسط این سل خورشیدی به الکتریسیته تبدیل می شود . در پروژه حاضر از منبع طبیعی پوست بادمجان جهت تهیه رنگینه مناسب برای ساخت سل خورشیدی بهره برده شد. استخراج رنگینه ها با استفاده از حلال مناسب و خالص سازی آن ها با استفاده از ستونهای استخراج فاز جامد انجام گرفت. ارزیابی الکتروشیمیایی و اندازه گیری راندمان نهایی سل های ساخته شده بر پایه منبع طبیعی پوست بادمجان انجام شده و از تکنیک قدرتمند و غیر مخرب امپدانس الکتروشیمیایی در مطالعه انتقال بار سطحی الکترودهای نانوساختار سل خورشیدی استفاده گردید.
ارزیابی الکتروشیمیایی سل خورشیدی رنگینه ای تهیه شده با الکترودهای لایه نازک نانوساختار و رنگینه طبیعی Keywords:
انرژی تجدیدپذیر , سل خورشیدی حساس شده با رنگینه , رنگینه طبیعی , آنتوسیانین , طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی
ارزیابی الکتروشیمیایی سل خورشیدی رنگینه ای تهیه شده با الکترودهای لایه نازک نانوساختار و رنگینه طبیعی authors
Mahsa Saeidi
۱دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری
Ahmad Mozaffari
سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، آزمایشگاه نانو فناوری و لایه نازک
Sara Rahimnejad
دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری
Reza Rahmanian
سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، آزمایشگاه نانو فناوری و لایه نازک