بررسی میزان آلودگی میکروبی شناگاههای سواحل جنوبی دریای خزر در استان گیلان و مقایسه آن با استاندارد بهداشت جهانی

دریاچه خزر بزرگترین دریاچه شور جهان محسوب می شود و به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و اکولوژیکی شرایط زیست مناسبی را برای انواع آبزیان یراهم کرده است . اما متاسفانه ورود ی فاضلابهای شهری و صنعتی تصفیه نشده به رودخانه ها و یا تخلیهمستقیم یاضلاب توسط مناطق مس ونی ساحلی و حتی در برخی موارد مواد زائد جامد شهری و شیرابه ناشی از آن و دیگر منابع به دریای خزر همواره نگرانی هایی را در خصوغ کیفیت می روبی آب دریا به منظور استفاده های شیلاتی ، تفریحی وغیره ، در پی داشته است. لذا استفاده از این شناگاه طبیعی به دلیل دارا بودن آلاینده های مختلف از جمله آلودگی میکروبی سلامت استفادهکنندگان را به مخاطره می اندازد . هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی میکروبی سواحل شنا ومقایسه آن با استاندارد جهانی است .در این مطالعه موردی سواحل استان گیلان که به عنوان شناگاه استفاده می شود شناسایی و سپس اب این نقاط ازنظر آلودگی میکروبی به وسیله شاخص میکروبی کلیفرم کل و مدفوعی در سال 1831 بررسی شد .در 8 ایستگاه لنگرود ،انزلی ، آستارادر 6 ماه متوالی بصورت متناوب هر دو هفته ی بار نمونه برداری و طیق روش استاندارد صورت گرفت و نتایج حاصل نشان می دهد که میانگین کلیفرم کل و فیکال در ایستگاههای سواحل لنگرود وانزلی و آستارا بیش از حد استاندارد بهداشت جهانی است ولیمیانگین استر پتوکوک کمتر از حد استاندارد سازمان بهداشت جهانی می باشد.

Keywords:

پیامدهای زیستمحیطی , ارزیابی مدیریت ریسک , اسکله , تالاب , بندر انزلی