بررسی ماهیت حقوقی قراردادهای کد شیر در حمل و نقل هوایی

امروزه پروازهای کدشیر یا نماد مشترک به عنوان یک ابزار مناسب به منظور فعالیت در چهارچوب حمل و نقل بین المللی هوایی به شکل یک رویه معمول پذیرفته شده و به عنوان بخش لاینفک از فعالیت یک شرکت هواپیمایی با پیامدهای آشکار برای طرفین این نوع قرارداد، حائز اهمیت است. این مقاله قصد دارد ضمن تبیین ماهیت و چیستی قرار دادهای کدشیر به پیامدهای حقوقی این رویه در قراردادهای هوایی– آنجا که همزمان دو شرکت تصمیم به همکاری در حمل و نقل مسافر میکنند– اشاره نماید. هر چند یک قرارداد حمل و نقل بین مسافر و شرکت هواپیمایی-یا آژانس به نمایندگی از شرکت-ممکن است از قواعد عمومی قراردادها پیروی کند، اما اثر وجود قراردادهای کدشیر بین دو شرکت هواپیمایی به عنوان مثال در مسوولیت مدنی ناشی از سوانح هوایی نمود و بروز بیشتری پیدا کرده و نیاز تبیین ماهیت آن را بیش از پیش ضرورت می بخشد. در این مقاله سعی شده است علاوه بر بررسی قراردادهای کدشیر، به تبیین متصدی قراردادی، متصدی واقعی و  انواع قرارادادهای کد شیر بپردازیم. هر چند  قرارداد کدشیر با حق العمل کاری و جعاله مقایسه شده؛ اما نهایتا به این نتیجه می رسیم که تحلیل قرارداد کدشیر مبتنی بر ماده ۱۰ قانون مدنی با منطق حقوقی و واقعیات معمول در صنعت حمل و نقل هوایی منطبق است.

Keywords:

قرارداد کد شیر , حمل و نقل هوایی , متصدی واقعی , متصدی قراردادی