چالش های فقهی قصاص عضو در دو قلوهای به هم چسبیده

اتصال دو بدن در دو قلوهای به هم چسبیده، شبهه تعدد یا وحدت شخصیت را به دنبال می آورد؛ این افراد، گاه دو شخصیت مستقل اندکه در کالبد مشترک می باشند (دو قلوهای متعدد) و گاه شخصیت واحد که برخی اعضای بدن زائد است (دو قلوی واحد). این مساله از مهم ترین اموری است که بر آنان حکمی متمایز از افراد عادی مترتب می سازد. از این حیث، پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- تحلیلی بر مبنای فقه امامیه و قانون ایران به واکاوی احکام بزهکاری و بزه دیدگی این قسم از مکلفین در باب جنایات مادون نفس پرداخته، مهم ترین یافته ها نشان می دهد: اولا، ضابطه تعیین وحدت یا تعدد شخصیت آنها؛ وحدت یا تعدد قوای حیاتی چون مغز و قلب است. ثانیا، چنان چه دو قلوی متعدد، جنایتی بر عضو یک شخص وارد آورد که با عضو مشترکشان برابر باشد، قصاص مستلزم پرداخت مازاد دیه است اما اگر جنایت توسط یکی از آنان رخ دهد، اجرای قصاص به سبب اضرار قل غیر جانی، متعذر می گردد. ثالثا، چنان چه در فرض تعدد، یکی از قل ها جنایتی بر عضو مشترک وارد آورد تعلق عضو به هر دوی آنان، پرداخت نیمی از دیه را بر جانی ایجاب می کند. رابعا، در فرض تعدد، جنایت بر عضو مشترک آنان منجر به تعدد مجنی علیه و مسوول شخصیت جانی در قبال هر دو می گردد.

Keywords:

دو قلوهای به هم چسبیده , وحدت شخصیت , تعدد شخصیت , جنایت بر عضو , قصاص عضو