ارزیابی ژنوتیپ های مختلف سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) به منظور احیاء در عرصه های بیابانی استان قم
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 13، Issue: 4
Publish Year: 1384
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 76
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_IJRFP-13-4_001
Index date: 19 September 2024
ارزیابی ژنوتیپ های مختلف سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) به منظور احیاء در عرصه های بیابانی استان قم abstract
به منظور بررسی پتانسیل و تنوع ژنتیکی موجود در ژنوتیپ های مختلف سیاه تاغ و انتخاب ژنوتیپ های برتر جهت معرفی و کشت در عرصه های بیابانی استان قم، آزمایشی با استفاده از ۲۷ ژنوتیپ از مناطق مختلف کشور از سال ۱۳۷۶ به مدت ۵ سال در ایستگاه تحقیقاتی حسین آباد قم و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در همه سالها تفاوت بین ژنوتیپ ها از نظر ارتفاع نهال و قطر تنه اصلی اختلاف معنی دار (۰۱/۰P<) نشان دادند. تفاوت بین ژنوتیپ ها برای صفات مربوط به خسارت آفات و بیماریها به جز پروانه بذرخوار نیز در سال پنجم، معنی دار (۰۵/۰P<) گردید. تجزیه مرکب داده های پنج سال صفات ارتفاع درختچه ها، قطر تنه اصلی و شادابی نهالها و داده های سه سال برای صفات قطرهای بزرگ و کوچک تاج پوشش انجام شد و اثر ژنوتیپ برای کلیه صفات به جز شادابی نهالها معنی دار (۰۱/۰P<) بود. اثر متقابل ژنوتیپ و سال در هیچ یک از صفات معنی دار نشد. این امر نشان دهنده ثبات در روند تغییر و اختلاف میان ژنوتیپ ها است و با رشد نهالها اختلاف و جایگاه ژنوتیپ ها نسبت به یکدیگر از نظر صفات مذکور تغییر نکرده است. مقایسه میانگین صفات نشان داد که ژنوتیپ های ۱۸ و ۲۲ (از سیستان و بلوچستان)، ۱۲ و ۱۴ (از سمنان) و ۱ و ۶ (از یزد)، از نظر صفات مهمی نظیر ارتفاع نهالها، قطر تنه اصلی و قطرهای بزرگ و کوچک تاج پوشش، برتر از سایر ژنوتیپ ها بودند. همچنین ژنوتیپ ۲۲ بیشترین شادابی نهالها را در میان ژنوتیپ ها داشت.
ارزیابی ژنوتیپ های مختلف سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) به منظور احیاء در عرصه های بیابانی استان قم Keywords:
ارزیابی ژنوتیپ های مختلف سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) به منظور احیاء در عرصه های بیابانی استان قم authors
A. Pourmeidani
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، صندوق پستی ۷۷۹/۳۷۱۸۵
S.M. Adnani
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، صندوق پستی ۷۷۹/۳۷۱۸۵
A. Ostovari
کارشناس سازمان جهاد کشاورزی استان قم
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
